تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فاطر
آیه 41
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إِنَّهُ كَانَ حَلِيماً غَفُوراً (41)
ترجمه :
همانا خداوند آسمان ها و زمين را از زوال (و سقوط و خروج از مدار) نگاه مى دارد، و اگر زوال پذيرند (و از مدار خارج شوند) احدى جز او نمى تواند آنها را نگاه دارد؛ البتّه او بردبار و آمرزنده است.
نکته ها:
ميان نگاهدارى و حفاظت خداوند از نظام هستى و
حلم او رابطه است، همان گونه كه ميان عقايد و اعمال ما و فروپاشى نظام هستى رابطه است. در اين آيه به مورد اول اشاره دارد و آيه با جمله «حليماً غفورا» پايان يافته است. امّا در سوره مريم، آيات 88 تا 90 مى خوانيم: «و قالوا اتخذ الرحمن ولداً لقد جئتم شيئاً ادّا تكاد السموات يتفطرن منه و تنشقّ الارض و تخرّ الجبال هدّا» مشركان گفتند: خداوند فرزندى اختيار كرده است، نزديك است كه آسمان ها و زمين و كوه ها از اين سخن زشت درهم ريزد و فروپاشد.
خداوند هم آسمان ها و زمين با عظمت را نگاه مى دارد «يمسك السموات و الارض» و هم پرنده كوچك در هوا را «ما يمسكهن الاّ الرحمن»(585)
در روايات مى خوانيم: خداوند به واسطه اولياى خود، آسمان و زمين را حفظ مى كند كه اگر نباشند، نظام هستى به هم مى ريزد.(586)
585) ملك، 19.
586) تفسير نورالثقلين.
پیامها :
- جايگاه آسمان ها و زمين و حركت و مدار آنها با اراده خداوند است و اوست كه هر لحظه آنها را حفظ مى كند. «انّ اللّه يمسك السموات و الارض»
- پديده ها، هم در پديد آمدن و هم در بقا نيازمند قدرت و لطف خداوند هستند. «انّ اللّه يمسك السموات...»
- نظم حاكم بر هستى، از سوى خداست، نه امرى تصادفى. «انّ اللّه يمسك السموات...»
- ابديّت مخصوص اوست و هستى قابل زوال است. «زالتا»
- اگر حلم الهى نباشد، كرات آسمانى بر سر خلافكاران فرو مى ريزد. «يمسك السموات - كان حليماً غفوراً» (هنگام برپايى قيامت، خورشيد و ماه و ستارگان و زمين دگرگون و درهم ريخته مى شود، بنابراين اگر در دنيا از فروپاشى آنها جلوگيرى مى شود به خاطر حلم اوست.)
- خداوندى كه با قدرت هستى را نگاه داشته، اگر به كفّار مهلتى مى دهد به خاطر حلم است نه عجز. «كان حليماً»
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فاطر
آیه 41
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إِنَّهُ كَانَ حَلِيماً غَفُوراً (41)
ترجمه :
همانا خداوند آسمان ها و زمين را از زوال (و سقوط و خروج از مدار) نگاه مى دارد، و اگر زوال پذيرند (و از مدار خارج شوند) احدى جز او نمى تواند آنها را نگاه دارد؛ البتّه او بردبار و آمرزنده است.
نکته ها:
ميان نگاهدارى و حفاظت خداوند از نظام هستى و
حلم او رابطه است، همان گونه كه ميان عقايد و اعمال ما و فروپاشى نظام هستى رابطه است. در اين آيه به مورد اول اشاره دارد و آيه با جمله «حليماً غفورا» پايان يافته است. امّا در سوره مريم، آيات 88 تا 90 مى خوانيم: «و قالوا اتخذ الرحمن ولداً لقد جئتم شيئاً ادّا تكاد السموات يتفطرن منه و تنشقّ الارض و تخرّ الجبال هدّا» مشركان گفتند: خداوند فرزندى اختيار كرده است، نزديك است كه آسمان ها و زمين و كوه ها از اين سخن زشت درهم ريزد و فروپاشد.
خداوند هم آسمان ها و زمين با عظمت را نگاه مى دارد «يمسك السموات و الارض» و هم پرنده كوچك در هوا را «ما يمسكهن الاّ الرحمن»(585)
در روايات مى خوانيم: خداوند به واسطه اولياى خود، آسمان و زمين را حفظ مى كند كه اگر نباشند، نظام هستى به هم مى ريزد.(586)
585) ملك، 19.
586) تفسير نورالثقلين.
پیامها :
- جايگاه آسمان ها و زمين و حركت و مدار آنها با اراده خداوند است و اوست كه هر لحظه آنها را حفظ مى كند. «انّ اللّه يمسك السموات و الارض»
- پديده ها، هم در پديد آمدن و هم در بقا نيازمند قدرت و لطف خداوند هستند. «انّ اللّه يمسك السموات...»
- نظم حاكم بر هستى، از سوى خداست، نه امرى تصادفى. «انّ اللّه يمسك السموات...»
- ابديّت مخصوص اوست و هستى قابل زوال است. «زالتا»
- اگر حلم الهى نباشد، كرات آسمانى بر سر خلافكاران فرو مى ريزد. «يمسك السموات - كان حليماً غفوراً» (هنگام برپايى قيامت، خورشيد و ماه و ستارگان و زمين دگرگون و درهم ريخته مى شود، بنابراين اگر در دنيا از فروپاشى آنها جلوگيرى مى شود به خاطر حلم اوست.)
- خداوندى كه با قدرت هستى را نگاه داشته، اگر به كفّار مهلتى مى دهد به خاطر حلم است نه عجز. «كان حليماً»
۵۵۹
۲۷ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.