همه ی مقصودم از نوشتن این است که گهگاهی کلماتی را که خلق

همه‌ی مقصودم از نوشتن این است که گهگاهی کلماتی را که خلق کرده ام به دست تو برسد؛ و تو با چشمانت آنها را نگاه کنی، لب هایت آنها را زمزمه کنند و صدای نجوای درونت آنها را بخواند. غیر این دیگر چطور میتوانم برای لحظه ای چشمانت، ذهنت و لب هایت را برای خود کنم؟
همین برایم کافیست! مرا به نوبل ادبیات چه کار؟