میلاد ببا سعادت امام موسی کاظم ع باب الحوایج مبارک

هر که یک دفعه سر این سفره مهمان می‌شود
مور هم باشد اگر روزی سلیمان می‌شود

سر به زیر انداختن ذاتش توسل کردن است
دردها در این حرم ناگفته درمان می‌شود

این کریمان لطفشان هر چند آماده ست، لیک
نام مادر که وسط باشد دو چندان می‌شود

ما پدر را خواستیم و از پسر خیرش رسید
در رجب ها کاظمین ما خراسان می‌شود

نیستی پیغمبر اما ظاهراً پیغمبری
هر که می‌بیند تو را، از نو مسلمان می‌شود

نسل موسایی تو طبع مسیحا داشتند
یک نفر از آن همه پیر جماران می‌شود

این دلِ ما، سینه ی ما، عرش ما، حتی بهشت
هر کجا موسی بن جعفر نیست زندان می‌شود

نیستم آهو ولی سگ هم به دردی می‌خورد
لااقل یک گوشه از صحنت نگهبان می‌شود

علی اکبر لطیفیان