کاش فرشته ای هم بود و آدم ها را هر کجای زمانه که خسته می

کاش فرشته ای هم بود و آدم ها را هر کجای زمانه که خسته می شدند برمی داشت و می برد وسط کودکی هایشان رها می کرد، همانجا که اسباب بازی ها کم بود و دلخوشی ها زیاد، مشکلات ساده و کوچک بود و قلب ها بزرگ، گلدان ها پر گل بود و خانه ها همیشه بوی صمیمیت و عشق می دادند، باید فرشته ای باشد که آدم ها را هر زمان که کم آوردند بردارد و ببرد به یک عصر جمعه ی زمان کودکی که بزرگترین اندوه و فاجعه ی دنیا؛ تکالیف نوشته نشده شان بود