مونالیزا پارت ۱

سال ۱۵۰۲
در کلبه اش نشسته بود که صدای در آمد
به سمت در رفت و آن را باز کرد و با چهره ی توماس روبه رو شد
توماس یکی از کسانی بود که در همسایگی اش در آن روستا زندگی می‌کرد
×سلام تهیونگ
+سلام کاری داشتی؟
×نمیخوای دعوتم کنی داخل؟
تهیونگ در را باز کرد و تو،اس داخل آمد
+خب منتظرم
×راستش اون روز که اومدم خونت نقاشی هاتو دیدم از یکی پرسیدم گفت که خیلی وقته دیگه نقاشی نمیکشی خواستم بگم میشه لطفا بخاطر من یه نقاشی رو بکشی؟
+نه
×بیخیال تهیونگ هنوز فکرت درگیر اون دخترس؟
تهیونگ با افسوس سرش را برگرداند
+نه
×پس جرا دیگه نمیکشی
+چون نمیخوام
×ولی تو جونت وصله به نقاشی
+نیست
×تهیونگ خودت اینو گفته بودی داری دروغ میگی مشخصه
+میگم نههه
×پس برام یه نقاشی بکش
+نه
×بیخیال کاملا معلومه هنوز تو فکر دختره ای
+خیلی خببببب میکشم برات یه نقاشی میکشم
×عالیه ممنون
تهیونگ چشمانش را محکم روی هم فشرد
+میخوای چی برات بکشم
×مهم نیست چی باشه تو همه چیز رو زیبا میکشی

....