معمولاً نذرهایی که انسان می کند به صورت مشروط است یعنی مث

معمولاً نذرهایی که انسان می‌کند به صورت مشروط است یعنی مثلاً نذر می‌کند که:
اگر بیماریم معالجه شد
اگر فرزندم در دانشگاه قبول شد
اگر فلان خطر از من دور شد
اگر به فلان خواسته ام رسیدم
این کار را بکنم :
بیشتر کارهایی که ما به عنوان نذر انجام می دهیم در
پختن غذا
تهیه و پخش شعله زرد
تهیه و پخش شربت و...خلاصه می شود.

زمانی مردم بسیار گرسنه بودند و نذری ،صرفا در اطعام مردم خلاصه می شد اما با حضور و بروز تکنولوژی و رفاه عمومی مردم، باید در نذریها هم اتفاقهایی می افتاد که کماکان می افتد
اگر نذر کنیم برای رفع بلا و رسیدن به کامیابی ها یا دوری از بیماری

یک ماه دروغ نگوییم
یک ماه عصبانی نشویم
یک ماه هر روز به پدر و مادرمان سر بزنیم
یک ماه زودتر همه سرکار حاضر شویم
یک ماه تمام کارهای خدماتی را انجام دهیم
یک ماه برای رفتگر های محل غذا و نوشیدنی ببریم و...
و یا اینکه اگر قرار است از مال دنیوی ببخشیم

یک نیسان آسفالت نذر کنیم و در چاله های کوچه ها بریزیم
یک ماه قوانین راهنمایی رانندگی را رعایت کنیم
صدجلد کتاب نهج البلاغه بگیریم و راه و رسم زندگی را هدیه بدهیم

ده جفت کفش به کودکان بی بضاعت بدهیم
دهها جمله و مقاله موفقیت بنویسیم و چاپ کنیم به مردم هدیه بدهیم
ویزیت ده بیمار
هزینه داروی ده بیمار
صندلی های شکسته مدرسه
لامپ های سر گذار و...
می تواند نذری خوبی باشد