زن ها تا وقتی کم سن و سالند

زن‌ها تا وقتی کم‌سن و سالند
عشق برایشان همه چیز است
آب و نان، خواب و خوراک...
چشمشان را به رویِ نقطه ضعف‌های طرف مقابل می‌بندند...
همین که عاشقشان باشد کفایت می‌کند!
دلشان گرمِ بوسه‌هایِ یکهویی
بغل کردن‌هایِ یکهویی
غیرتی شدن‌هایِ یکهویی
قهر و آشتی کردن‌ها
و همه‌یِ این دیوانگی‌هایِ عاشقانه می‌شود...
اما زن‌ها هر چه سنشان بالاتر برود اولویت رابطه برایشان امنیت می‌شود نه عشق...
به دنبالِ یک تکیه‌گاه می‌گردند...
کسی که شاید آنقدر‌ها عاشق نباشد ولی خوب بلد است اضطرابِ یک زن را آرام کند!
زن‌ها برایِ اشک‌هایشان، دلتنگی‌هایِ گاه و بیگاهشان یک درکِ مردانه می‌خواهند...
دلشان می‌خواهد چشم‌هایشان را ببندند و برایِ لحظاتی همه ترس‌شان را از آینده بسپارند به یک آغوشِ مردانه...
زن‌ها برایِ دنیایِ عمیق و بزرگشان یک مرد بزرگ می‌خواهند...