چرا موسیقی غنا در اسلام حرام است؟ و اصولا موسیقی حرام از
چرا موسیقی غنا در اسلام حرام است؟ و اصولا موسیقی حرام از نظر اسلام چیست؟
فتواى فقها و مراجع عظام در مورد موسیقى این است كه: موسیقى هاى مستجهن و مهیج شهوت و مناسب با مجالس لهو و لعب و عیاشى حرام است ، ولى موسیقى هاى عادى كه انسان را از حالت عادى خارج نمى كند اشكالى ندارد.[۱]
پیامبر(ص) فرمود: «ایّاكم واستماع المعارف و الغنا فأنّها یبنیان النفاق فى القلب كما ینبت الماء البقل؛[۲] از شنیدن و گوش دادن به موسیقى و غنا پرهیز كنید زیرا آن ها در قلب نفاق مى رویاند چنان كه آب سبزى را مى رویاند».
شنیدن موسیقى و آوازه خوانى ضررهاى فراوانى دارد (البته مقصود غنا و موسیقى حرام است):
۱- ضعف اعصاب و اختلال حواس: موسیقى مخصوصاً موسیقى هاى تند و هیجان زا تحریكاتى در اعصاب سمپاتیك و پاراسمپاتیك به وجود مى آورد كه در نتیجه تعادل این اعصاب را به هم مى ریزد و انسان را دچار ضعف اعصاب و اختلاف حواسّ و گاهى دچار سكته هاى مغزى مى كند. دكتر «ولف آدلر» پرفسور دانشگا كلمبیا مى گوید: «بهترنى و دلكش ترین نواهاى موسیقی، شوم ترین آثار را بروى سلسلة اعصاب انسان باقى مى گذارد. [۳]
۲- ضررهاى اخلاقی: موسیقى سهم بزرگى در به وجود آوردن ناپسندى ها و پلیدى ها دارد و لطمه هاى اخلاقى بر پیكر فرد و اجتماع وارد مى كند. نغمات موسیقى اجتماع را به فساد و انحراف مى كشاند خصوصاً اگر مختلط با زنان و به ویژه اگر خواننده زن باشد. كسى كه تحت تسلط موسیقى قرار گرفته جز شهوت رانی، عشق بازى و جمال پرستی، چیزى در برابر دیدگان او مجسم نمى گردد. در نتیجه مفاهیم ارزشى و مقدسى چون رحم، مروت، حیا، عفّت، امانت، برادری، فعّالیّت و مبارزه در راه هدف یكباره فراموش مى شوند.
۳- بزرگ ترین ضرر موسیقی، دورى از خدا است. اساس سعادت ها یاد خدا است. هر قدر توجه به خدا در اجتماعات بیشتر باشد مردم به سعادت واقعى نزدیك تر مى شوند و از انحرافات و طغیان ها دورتر. هر قدر توجه به پروردگار كم شود به همان نسبت مردم از سعادت دور مى شوند و به درندگى و خشونت و وحشیگرى نزدیك تر مى گردند.
[۱]. آیت الله فاضل، جامع المسائل،ج۱، ص ۲۴۵.
[۲]. محمدى رى شهری، میزان الحكمه، عنوان ۳۱۲۱.
[۳]. هیئت تحریریه در راه حق، بیست پاسخ، ص ۱۸۳ به بعد.
فتواى فقها و مراجع عظام در مورد موسیقى این است كه: موسیقى هاى مستجهن و مهیج شهوت و مناسب با مجالس لهو و لعب و عیاشى حرام است ، ولى موسیقى هاى عادى كه انسان را از حالت عادى خارج نمى كند اشكالى ندارد.[۱]
پیامبر(ص) فرمود: «ایّاكم واستماع المعارف و الغنا فأنّها یبنیان النفاق فى القلب كما ینبت الماء البقل؛[۲] از شنیدن و گوش دادن به موسیقى و غنا پرهیز كنید زیرا آن ها در قلب نفاق مى رویاند چنان كه آب سبزى را مى رویاند».
شنیدن موسیقى و آوازه خوانى ضررهاى فراوانى دارد (البته مقصود غنا و موسیقى حرام است):
۱- ضعف اعصاب و اختلال حواس: موسیقى مخصوصاً موسیقى هاى تند و هیجان زا تحریكاتى در اعصاب سمپاتیك و پاراسمپاتیك به وجود مى آورد كه در نتیجه تعادل این اعصاب را به هم مى ریزد و انسان را دچار ضعف اعصاب و اختلاف حواسّ و گاهى دچار سكته هاى مغزى مى كند. دكتر «ولف آدلر» پرفسور دانشگا كلمبیا مى گوید: «بهترنى و دلكش ترین نواهاى موسیقی، شوم ترین آثار را بروى سلسلة اعصاب انسان باقى مى گذارد. [۳]
۲- ضررهاى اخلاقی: موسیقى سهم بزرگى در به وجود آوردن ناپسندى ها و پلیدى ها دارد و لطمه هاى اخلاقى بر پیكر فرد و اجتماع وارد مى كند. نغمات موسیقى اجتماع را به فساد و انحراف مى كشاند خصوصاً اگر مختلط با زنان و به ویژه اگر خواننده زن باشد. كسى كه تحت تسلط موسیقى قرار گرفته جز شهوت رانی، عشق بازى و جمال پرستی، چیزى در برابر دیدگان او مجسم نمى گردد. در نتیجه مفاهیم ارزشى و مقدسى چون رحم، مروت، حیا، عفّت، امانت، برادری، فعّالیّت و مبارزه در راه هدف یكباره فراموش مى شوند.
۳- بزرگ ترین ضرر موسیقی، دورى از خدا است. اساس سعادت ها یاد خدا است. هر قدر توجه به خدا در اجتماعات بیشتر باشد مردم به سعادت واقعى نزدیك تر مى شوند و از انحرافات و طغیان ها دورتر. هر قدر توجه به پروردگار كم شود به همان نسبت مردم از سعادت دور مى شوند و به درندگى و خشونت و وحشیگرى نزدیك تر مى گردند.
[۱]. آیت الله فاضل، جامع المسائل،ج۱، ص ۲۴۵.
[۲]. محمدى رى شهری، میزان الحكمه، عنوان ۳۱۲۱.
[۳]. هیئت تحریریه در راه حق، بیست پاسخ، ص ۱۸۳ به بعد.
۷۰۳
۰۱ فروردین ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.