May 1, 2020
بزرگترین خطر برای قشر کارگر چیه؟
این مجسمه تو عکس یه یادبوده، تو قبرستان فارست پارک در شیکاگو. این زن نماد عدالت. ایستاده جلوی پیکر یه کارگر افتاده.
این یادبود مربوطه به قضیه هی مارکت سال 1886 که سالگردش روز کارگر نام گرفت. روز چهارم ماه مه اون سال، چندمین روز تظاهرات بود. فقط تو شیکاگو چهل هزار نفر برای حقوقشون تظاهرات کردن! روز قبلش پلیس با جمعیت درگیر شده بود و چند نفر رو کشته بود. اون روز یه نفر ناشناس تو جمعیت بمب انداخت. تعدادی کشته شدن. و بعد 8 نفر محکوم به اعدام شدن. میگفتن افراطین. مخالف کاپیتالیسم!
مطالبه ای که این کارگرها براش تظاهرات میکردن چیز زیادی نبوده. 8 ساعت کار روزانه، بدون کسر حقوق. چون تو اوج انقلاب صنعتی کارگرها باید روزی 12 ساعت کار میکردن. اونم 7 روز در هفته با حداقل حقوق. مرد و زن و کوچک و بزرگ هم نداشت. سن کارگر از 5 سال شروع میشد. کارگرها کلی زحمت کشیدن و کشته دادن تا ساعت کاریشون کم بشه.
حالا ولی کارگرها هم تو آمریکا، هم همه جای دنیا، یه تقاضای دیگه دارن. میخوان کار کنن. ولی بخاطر کرونا و قرنطینه به خیلیهاشون اجازه داده نمیشه. فقط تو آمریکا سی میلیون تقاضای کمک برای بیکاری دادن. تا ماهی نصف حقوق معمول رو بگیرن. و این حقوق برای زندگی کافی نیست. سازمان بهداشت جهانی میگه بازگشت به کار خطرناکه. خطرناک هم هست. احتمالا کشته خواهد داد. البته شاید نه به اندازه کشته های آنفولانزای خوکی تو یه سال: 575000 نفر در دنیا. و قطعا نه اندازه بیماریها قلبی در سال: 647000 نفرفقط در آمریکا. و شاید نه به اندازه تعدادی که ازین ببعد از گرسنگی و مشکلات مربوط خواهند مرد…
کار با وجود کرونا خطرناکه. ولی چاره چیه؟ اونم تو نظام سرمایه داری؟ جایی که یکی مثل جف بزوس رییس آمازون تو چند هفته به برکت کرونا 33 میلیارد دلار سود کرده ولی نه یک دلار مالیات میده و نه مسولیتی نسبت به کارگراش داره. جایی که فقط توی سه هفته به سرمایه میلیونرها، 282 میلیارد دلار اضافه شده، ولی کارگرها…
امروز روز جهانی کارگر. کارگرهایی که زندگی خیلیهاشون در خطره. یا به خاطر کار زیاد، یا بخاطر بیکاری، یا بخاطر کرونا، و کلا بخاطر کاپیتالیسم…
#کارگر_کرونا_کاپیتالیسم
#کلکم_راع_و_کلکم_مسئول
#روز_جهانی_کارگر
این مجسمه تو عکس یه یادبوده، تو قبرستان فارست پارک در شیکاگو. این زن نماد عدالت. ایستاده جلوی پیکر یه کارگر افتاده.
این یادبود مربوطه به قضیه هی مارکت سال 1886 که سالگردش روز کارگر نام گرفت. روز چهارم ماه مه اون سال، چندمین روز تظاهرات بود. فقط تو شیکاگو چهل هزار نفر برای حقوقشون تظاهرات کردن! روز قبلش پلیس با جمعیت درگیر شده بود و چند نفر رو کشته بود. اون روز یه نفر ناشناس تو جمعیت بمب انداخت. تعدادی کشته شدن. و بعد 8 نفر محکوم به اعدام شدن. میگفتن افراطین. مخالف کاپیتالیسم!
مطالبه ای که این کارگرها براش تظاهرات میکردن چیز زیادی نبوده. 8 ساعت کار روزانه، بدون کسر حقوق. چون تو اوج انقلاب صنعتی کارگرها باید روزی 12 ساعت کار میکردن. اونم 7 روز در هفته با حداقل حقوق. مرد و زن و کوچک و بزرگ هم نداشت. سن کارگر از 5 سال شروع میشد. کارگرها کلی زحمت کشیدن و کشته دادن تا ساعت کاریشون کم بشه.
حالا ولی کارگرها هم تو آمریکا، هم همه جای دنیا، یه تقاضای دیگه دارن. میخوان کار کنن. ولی بخاطر کرونا و قرنطینه به خیلیهاشون اجازه داده نمیشه. فقط تو آمریکا سی میلیون تقاضای کمک برای بیکاری دادن. تا ماهی نصف حقوق معمول رو بگیرن. و این حقوق برای زندگی کافی نیست. سازمان بهداشت جهانی میگه بازگشت به کار خطرناکه. خطرناک هم هست. احتمالا کشته خواهد داد. البته شاید نه به اندازه کشته های آنفولانزای خوکی تو یه سال: 575000 نفر در دنیا. و قطعا نه اندازه بیماریها قلبی در سال: 647000 نفرفقط در آمریکا. و شاید نه به اندازه تعدادی که ازین ببعد از گرسنگی و مشکلات مربوط خواهند مرد…
کار با وجود کرونا خطرناکه. ولی چاره چیه؟ اونم تو نظام سرمایه داری؟ جایی که یکی مثل جف بزوس رییس آمازون تو چند هفته به برکت کرونا 33 میلیارد دلار سود کرده ولی نه یک دلار مالیات میده و نه مسولیتی نسبت به کارگراش داره. جایی که فقط توی سه هفته به سرمایه میلیونرها، 282 میلیارد دلار اضافه شده، ولی کارگرها…
امروز روز جهانی کارگر. کارگرهایی که زندگی خیلیهاشون در خطره. یا به خاطر کار زیاد، یا بخاطر بیکاری، یا بخاطر کرونا، و کلا بخاطر کاپیتالیسم…
#کارگر_کرونا_کاپیتالیسم
#کلکم_راع_و_کلکم_مسئول
#روز_جهانی_کارگر
۱۸.۹k
۱۷ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.