بسم الله الرحمن الرحیم
28 - و به آنان خبر ده که آب، میانشان [و میان ناقه] تقسیم شده است، هر کدام در نوبت خود [بر سر آب] حاضر شود
29 - پس رفیقشان را ندا دادند و او شمشیر کشید و [ناقه را] پی کرد
30 - پس [بنگر] چگونه بود عذاب من و هشدارهای من!
31 - همانا ما بر سرشان یک صیحه [ی مرگبار] فرستادیم و همگی چون علف خشک، خرد و ریز شدند
32 - و قطعا قرآن را برای پندآموزی آسان کردیم، پس آیا پند گیرندهای هست!
33 - قوم لوط بیم رسانان را تکذیب کردند
34 - همانا ما بر سر آنها طوفانی سنگبار فرو فرستادیم، بجز خاندان لوط که به وقت سحر نجاتشان دادیم
35 - [و این] رحمتی از جانب ما بود ما این گونه هر که را سپاس داشت پاداش میدهیم
36 - و همانا [لوط] آنها را از عذاب سخت ما بیم داده بود، ولی با آن هشدارها به ستیزه برخاستند
37 - و از مهمانان او کام زشت خواستند، پس چشمانشان را کور کردیم [و گفتیم:] اینک بچشید عذاب و هشدارهای مرا
38 - و همانا سپیده دم عذابی پایدار و ثابت بر سرشان آمد
39 - پس عذاب و هشدارهای مرا بچشید
40 - و قطعا قرآن را برای پند آموزی آسان کردیم، پس آیا پند گیرندهای هست!
41 - و همانا بیم رسانان به جانب فرعونیان آمدند
42 - [اما آنها] همه معجزات ما را تکذیب کردند، پس آنها را همچون گرفتن پیروزمندی مقتدر بگرفتیم
43 - آیا کافران شما [اهل مکه] از آنها [که برشمردیم] برترند، یا شما را در نوشتهها [ی آسمانی] امان نامهای است!
44 - یا میگویند: ما جماعتی هستیم همیار و انتقامگیر!
45 - زودا که این جمع درهم شکسته شود و پشت کرده بگریزند
46 - بلکه موعدشان قیامت است، و [مجازات] قیامت هولناکتر و تلختر است
47 - قطعا بزهکاران در گمراهی و شعلههای آتشند
48 - روزی که در آتش بر صورتهایشان کشانده شوند، [و گفته شود:] درد لمس کردن لهیب آتش را بچشید
49 - همانا ما هر چیزی را به اندازه آفریدهایم
29 - پس رفیقشان را ندا دادند و او شمشیر کشید و [ناقه را] پی کرد
30 - پس [بنگر] چگونه بود عذاب من و هشدارهای من!
31 - همانا ما بر سرشان یک صیحه [ی مرگبار] فرستادیم و همگی چون علف خشک، خرد و ریز شدند
32 - و قطعا قرآن را برای پندآموزی آسان کردیم، پس آیا پند گیرندهای هست!
33 - قوم لوط بیم رسانان را تکذیب کردند
34 - همانا ما بر سر آنها طوفانی سنگبار فرو فرستادیم، بجز خاندان لوط که به وقت سحر نجاتشان دادیم
35 - [و این] رحمتی از جانب ما بود ما این گونه هر که را سپاس داشت پاداش میدهیم
36 - و همانا [لوط] آنها را از عذاب سخت ما بیم داده بود، ولی با آن هشدارها به ستیزه برخاستند
37 - و از مهمانان او کام زشت خواستند، پس چشمانشان را کور کردیم [و گفتیم:] اینک بچشید عذاب و هشدارهای مرا
38 - و همانا سپیده دم عذابی پایدار و ثابت بر سرشان آمد
39 - پس عذاب و هشدارهای مرا بچشید
40 - و قطعا قرآن را برای پند آموزی آسان کردیم، پس آیا پند گیرندهای هست!
41 - و همانا بیم رسانان به جانب فرعونیان آمدند
42 - [اما آنها] همه معجزات ما را تکذیب کردند، پس آنها را همچون گرفتن پیروزمندی مقتدر بگرفتیم
43 - آیا کافران شما [اهل مکه] از آنها [که برشمردیم] برترند، یا شما را در نوشتهها [ی آسمانی] امان نامهای است!
44 - یا میگویند: ما جماعتی هستیم همیار و انتقامگیر!
45 - زودا که این جمع درهم شکسته شود و پشت کرده بگریزند
46 - بلکه موعدشان قیامت است، و [مجازات] قیامت هولناکتر و تلختر است
47 - قطعا بزهکاران در گمراهی و شعلههای آتشند
48 - روزی که در آتش بر صورتهایشان کشانده شوند، [و گفته شود:] درد لمس کردن لهیب آتش را بچشید
49 - همانا ما هر چیزی را به اندازه آفریدهایم
۲.۶k
۲۵ فروردین ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۱۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.