دنیای عجیبی است،

دنیای عجیبی است،
اشک میریزم و مینویسم به یاد خنده هامان،
به یاد روز هایی که با تو گذشت...
مینویسم به خاطر تمام قهقهه هایی که امروز به یادشان زار میزنم...
-چه کوتاه است فاصله ی میان -بودن-و-رفتن-
(تو)میروی و (من )میمانم...
من میمانم و خاطراتت. . . 
کجا میروی رفیق؟ ؟...
____قلبم♡ به بودنت عادت کرده است. . .
رد پای خاطراتت قلبم♡ را می سوزاند•••
و امروز؛ 
برای ابد°°°
مفهوم 《نبودنت》روی قلبم♡سنگینی میکند...
♡دوستت دارم♡