رمان سگهای ولگرد بانگو

رویای من به واقعیت تبدیل میشود!

#پارت_3

یک ربع میگذرد*

من: رفتن پیش آکوتاگاوا ک درباره یه چیزی باهاش صحبت کنم*

در گوش آکوتاگاوا*

من: هی آکوتاگاوا-سان!

آکوتاگاوا: بی حوصله*
چیه؟!😐

من: یه لطفی میکنی؟😊

آکوتاگاوا: بگو؟:|

من: خیلی خیلی آروم*
پیس پیس پیس

هیگوچی: یعنی دارن چی میگن؟🤔

بهتره بدون اینکه متوجه بشن حرفاشونو گوش کنم!🧐

هیگوچی: انقد نزدیک میشه ک من و آکو متوجه ش میشیم*

هیگوچی: ایححححسقفسفیعیجاجخجبحعبحعقنقنبنههعه

آکو: :||

من: 🤭

آکو: هیله خب! باشه..

من: ایولللللللللللل!!!

آکو: بلند میشه و میره پیش آتسوشی*

آکو: هی...جینکو؟😕😐

آتسوشی: هوم؟😊

آکو: میگم...میخوام ک..

آتسوشی:چی؟🤔

آکو: میخوام ک پاهاتو قطع کنم. هردوتا!

من: یوهوووووووووو🥳
آرهههههههههههههههههههه!!!
همینهههه!!🥳

آتسوشی: 😐

بقیه: برمیگردن و نگام میکنن*

من: :))

دو دقیقه بعد*

من: نهههههههه پاشو قطع نکن!!!!!😱

آکو: چراا؟؟ "-"

آتسوشی: میسی🥰

من: آخه اتاقم پر خون میشه😏🤭😊

آتسوشی: ...

آکو: هوم... اوک😐

من: من برم یه چیزی بیارم بخوریم😊

رانپو: شیزینی هم بیارررر😃

من: هوم باسه😊
راستی دازای-سان کجاست؟🤔

چویا: اون درازو ولش برا منم مشروب بیار😐

من: ندریم😐💔

چویا: ف*ک=/

من: ...هعی😐

رفتن به سمت آشپزخونه*




ادامه دارد...

#Akutagawa