این بار که غمگین شدی، به هیچ چیز پناه نبر، به هیچ کس، بزا

این‌بار که غمگین شدی، به هیچ‌ چیز پناه نبر، به هیچ‌کس، بزار درد از روحت عبور کنه بزار رنج آروم آروم راه خودش رو از میون سکوت تو پیدا کنه، بزار سکوت و انفعال تو در مقابل دردها سوال‌برانگیز باشه و عجیب، بزار این‌بار که گذرشون به تو افتاد بگن"بی‌خیال این میزبان خوبی نیست، این هیچ چیز براش اهمیت نداره."
باور کن که غما هم از کم‌توجهی و تحقیر، می‌ترسن.