پارت7 مدار چشمانش

#پارت7 #مدار_چشمانش

چپ چپی به آیدا نگاه کردمو خودمو روی تخت گرم و نرم پرت کردم و چشامو با آرامش بستم.
بعضی وقتا تو زندگی سر یه دوراهی قرار میگیری که درست و غلطش عیانه اما دلت میخواد راه غلط و امتحان کنی و حس اون موقع من دقیقا همین طوری بود. با این ک میدونستم کارمون اشتباس ولی بیشتر از اون اصرار به رفتن نکردم چون ته دلم راضی بود به اون جا موندن و چه سرنوشتی برام ساخت...
***
صدای تلفن بد جوری روی مخم بود و میدونستم که آیدا گشاد تر از این حرفاس که پاشه جواب بده درنتیجه با بدبختی تمام چشامو نصفه و نیمه باز کرمو مثه کش تمبون کش اوردم که تلفن رو از رو میز کنار تخت بردارم.
گوشی رو برداشتمو باصدای گرفته ای گفتم_hello?
وبا حرفایی که از دختره شنیدم خواب از سرم پرید و چشام گرد شد.
صدای بوقای پشت سر هم منو به خودم اورد و گوشی رو گذاشتم برای چند ثانیه به حرفاش فکر کردمو یهو جیغ کشیدم
_آیییییدااااااا....آیداااا پاشو بدبخت شدیم.

شوکه بلند شد نشست

_چیه کی مرده؟؟؟

_این یارو هتلیه زنگ زد

_خو چی گفت؟؟؟

حرفای دختره رو براش تکرار کردم.

((دختره_خانوم کالوین برای یاد اوری مراسم معارفه و مهمونی امشب تماس گرفتم. میدونید که امشب باید تو این مراسم شرکت کنید و خانواده های اشرافی استرالیا رو برای شرکت در مضایده ی خیریه دعوت کنید. ضمننا خالتون تماس گرفتن وگفتن که پسر همسرشون میان دنبالتون. شما و دوستتون راس ساعت 8 اماده باشین.))

آیدا هم درست مثل من بعد شنیدن حرفای دختره کپ کرده بود.

آیدا_حالا چی کار کنیم؟

_چاره ای نداریم جز رفتن.

با چشای گرد شده نگام کرد_جدی که نمیگی؟

_آیدا یه جوری حرف نزن که انگار منو نمیشناسی! میدونی که خصلتمه کاری رو که شروع میکنم باید تا آخرش برم.