اینکه هرروز حس کنی به آخر خط رسیدی ولی شب بخوابی و فردا ص

اینکه هرروز حس کنی به آخر خط رسیدی ولی شب بخوابی و فردا صبح دوباره بلند شی مثل این میمونه که یه ماهی رو هی از آب بیاری بیرون و دوباره بندازیش توی آب؛همینقدر زجرآور؛همینقدر احمقانه!
فردا صبحشم که پا میشی با خودت میگی اره این یه روزه جدیده ولی چند دیقه بیشتر نمیگذره که میفهمی این آش همون آشه این کاسه هم همون کاسه‌اس