تفسیر قرآن
پیام‌های آیه 60 سوره قصص
- ثروت و دارايى خود را محصول تلاش و زرنگى خويش نپنداريم كه هر چه هست از خداوند است. «ما اوتيتم»
- نعمت هاى دنيوى، محدود است؛ «من شى ء» ولى پاداش الهى، نامحدود و غير قابل تصوّر است. «ما عنداللّه خير و ابقى »
- اگر به خاطر پذيرش ايمان، دنيا را از دست بدهيد، به نعمت هاى بى منتها وبى زوال دست خواهيد يافت. «ما عنداللَّه خيرٌ و ابقى»
- هركس باقى را فداى فانى، و بهره ناب را با لذّات آميخته با مشكلات عوض كند، در حقيقت عاقل نيست. «أفلا تعقلون»
نگاهى به دنيا از منظر قرآن
در قرآن مجيد، از دنيا وزندگانى دنيا با تعبيرات مختلفى ياد گرديده و انسان ها را از اقبال به آن و اغفال در برابر آن برحذر داشته است، از جمله:
* دنيا، عارضى است. «عَرَض الحياة الدّنيا»(79)
* دنيا، بازيچه است. «و ماالحياة الدّنيا الاّ لعبٌ و لَهو»(80)
* دنيا، اندك و ناچيز است. «فما متاع الحياة الدّنيا فى الآخرة الاّ قليل»(81)
* زندگى دنيا، مايه غرور و اغفال است. «وما الحياة الدّنيا الاّ متاع الغرور»(82)
* زندگى دنيا، براى كفّار جلوه دارد. «زيّن للّذين كفروا الحياة الدّنيا»(83)
* مال و فرزند، جلوه هاى دنيا هستند. «المال والبنون زينة الحياة الدّنيا»(84)
* دنيا، غنچه اى است كه براى هيچ كس گُل نمى شود. «زهرة الحياة الدّنيا»(85)
* چرا آخرت را به دنيا مى فروشيد؟ «اشتروا الحياة الدّنيا بالآخره»(86)
* چرا به دنياى فانى و محدود، راضى مى شويد؟ «أرَضِيتم بالحياة الدّنيا»(87)
* چرا به دنياى كوچك و زودگذر شاد مى گرديد؟ «فَرِحوا بالحيوة الدّنيا»(88)
* چرا دنيا را به آخرت ترجيح مى دهيد؟ «يَستحبّون الحياة الدّنيا على الآخره»(89)
* چرا به دنياداران خيره مى شويد؟ «لاتمدّنّ عينيك الى ما متّعنا به»(90)
* چرا فقط به دنيا فكر مى كنيد؟ «لم يرد الاّ الحياة الدّنيا»(91)
* آيا دنياگرايان نمى دانند كه جايگاهشان دوزخ است؟ «و آثر الحياة الدّنيا . فانّ الجحيم هى المأوى »(92)
البتّه اين همه هشدار به خاطر كنترل مردم دنياگراست و آنچه در آيات و روايات انتقاد شده، از دنياپرستى، آخرت فروشى، غافل شدن، سرمست شدن و حقّ فقرا را ندادن است، ولى اگر افرادى در چهارچوب عدل و انصاف سراغ دنيا بروند و از كمالات ديگر و آخرت غافل نشوند و حقّ محرومان را ادا كنند و در تحصيل دنيا يا مصرف آن ظلم نكنند، اين گونه مال و دنيا فضل و رحمت الهى است.
79) نساء، 94.
80) انعام، 32.
81) توبه، 38.
82) آل عمران، 185.
83) بقره، 212.
84) كهف، 46.
85) طه، 131.
86) بقره، 86.
87) توبه، 38.
88) رعد، 26.
89) ابراهيم، 3.
90) حجر، 88.
91) نجم، 29.
92) نازعات، 38 و 39.
- ثروت و دارايى خود را محصول تلاش و زرنگى خويش نپنداريم كه هر چه هست از خداوند است. «ما اوتيتم»
- نعمت هاى دنيوى، محدود است؛ «من شى ء» ولى پاداش الهى، نامحدود و غير قابل تصوّر است. «ما عنداللّه خير و ابقى »
- اگر به خاطر پذيرش ايمان، دنيا را از دست بدهيد، به نعمت هاى بى منتها وبى زوال دست خواهيد يافت. «ما عنداللَّه خيرٌ و ابقى»
- هركس باقى را فداى فانى، و بهره ناب را با لذّات آميخته با مشكلات عوض كند، در حقيقت عاقل نيست. «أفلا تعقلون»
نگاهى به دنيا از منظر قرآن
در قرآن مجيد، از دنيا وزندگانى دنيا با تعبيرات مختلفى ياد گرديده و انسان ها را از اقبال به آن و اغفال در برابر آن برحذر داشته است، از جمله:
* دنيا، عارضى است. «عَرَض الحياة الدّنيا»(79)
* دنيا، بازيچه است. «و ماالحياة الدّنيا الاّ لعبٌ و لَهو»(80)
* دنيا، اندك و ناچيز است. «فما متاع الحياة الدّنيا فى الآخرة الاّ قليل»(81)
* زندگى دنيا، مايه غرور و اغفال است. «وما الحياة الدّنيا الاّ متاع الغرور»(82)
* زندگى دنيا، براى كفّار جلوه دارد. «زيّن للّذين كفروا الحياة الدّنيا»(83)
* مال و فرزند، جلوه هاى دنيا هستند. «المال والبنون زينة الحياة الدّنيا»(84)
* دنيا، غنچه اى است كه براى هيچ كس گُل نمى شود. «زهرة الحياة الدّنيا»(85)
* چرا آخرت را به دنيا مى فروشيد؟ «اشتروا الحياة الدّنيا بالآخره»(86)
* چرا به دنياى فانى و محدود، راضى مى شويد؟ «أرَضِيتم بالحياة الدّنيا»(87)
* چرا به دنياى كوچك و زودگذر شاد مى گرديد؟ «فَرِحوا بالحيوة الدّنيا»(88)
* چرا دنيا را به آخرت ترجيح مى دهيد؟ «يَستحبّون الحياة الدّنيا على الآخره»(89)
* چرا به دنياداران خيره مى شويد؟ «لاتمدّنّ عينيك الى ما متّعنا به»(90)
* چرا فقط به دنيا فكر مى كنيد؟ «لم يرد الاّ الحياة الدّنيا»(91)
* آيا دنياگرايان نمى دانند كه جايگاهشان دوزخ است؟ «و آثر الحياة الدّنيا . فانّ الجحيم هى المأوى »(92)
البتّه اين همه هشدار به خاطر كنترل مردم دنياگراست و آنچه در آيات و روايات انتقاد شده، از دنياپرستى، آخرت فروشى، غافل شدن، سرمست شدن و حقّ فقرا را ندادن است، ولى اگر افرادى در چهارچوب عدل و انصاف سراغ دنيا بروند و از كمالات ديگر و آخرت غافل نشوند و حقّ محرومان را ادا كنند و در تحصيل دنيا يا مصرف آن ظلم نكنند، اين گونه مال و دنيا فضل و رحمت الهى است.
79) نساء، 94.
80) انعام، 32.
81) توبه، 38.
82) آل عمران، 185.
83) بقره، 212.
84) كهف، 46.
85) طه، 131.
86) بقره، 86.
87) توبه، 38.
88) رعد، 26.
89) ابراهيم، 3.
90) حجر، 88.
91) نجم، 29.
92) نازعات، 38 و 39.
۲.۶k
۰۸ اسفند ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.