هادی امت امام حق توئی

هادی امت امام حق توئی/
قطب هستی قدرت مطلق توئی.

در تفاوت بی بدیلی بی بدیل/
مقتدای جبرئیلی جبرئیل.

گوهر گنجینه زهرا سلام/
ای مسیحای دوصد عیسی سلام.

ذکر نامت اذن رضوان می دهد/
یک نگاهت مرده را جان می دهد.

در زعامت هیچ کم نگذاشتی/
در فقاهت همچنان گٌل کاشتی.

خانه ای داری نه از گِل ساختی/
کعبه ی دل خانه از دل ساختی.

خشت خشت خانه ات نور است نور/
فرش پایت گیسوی حور است حور/

نکنه سنجی در معارف کار توست/
معرفت در سایه ی افکار توست.

ای همایون خسرو سِدره نشین/
نسخه ی عدل امیرالمؤمنین.

از دوصد یوسف دلت دل می برد/
ناز کن ناز تو زهرا می خرد.

بر درت درویش سلطانی کند/
جبرئیل عرش دربانی کند.

آسمان گهواره ی عرفان توست/
پنجه ی حق سلسله جنبان توست.

ای چراغ عارفان راستین/
هست صد لقمان تورا در آستین.

شمع بزم خیمه ی امت توئی/
تا ابد اسطوره ی حکمت توئی.

رونوشت طلعت پیغمبری/
شاهکار کارگاه حیدری.

ای درون سینه ات آتشفشان/
ای نقی ای هادی کوثر نشان.

ای تجّلی همه آئینه ها/
ای صفا بخش درون سینه ها.

در گل رویت شمیم جنت است/
در قنوت تو دعای رحمت است.

خویشتن را عالم آرا کرده ای/
حوزه ی علمیه ای وا کرده ای.

تو تقی را نور عینی یا نقی/
یادگاری از حسینی یا نقی.

تیر عشقت بر دلم انداختی/
عاقبت کار دلم را ساختی.

جوهر خوش زاد از خوش زادی است/
چون غلام آستان هادی است.

(استاد سید حسن خوش زاد ره)