عمارت کیم تهیونگ

#عمارت_کیم_تهیونگ
#پارت_۶
چشمام رو باز کردم و بادیدن قیافه داهیون یه لحظه کب کردم
سریع نیم خیز شدم و گفتم
_خانوم...شما اینجا چیکار میکنین؟
داهیون:ظهر نیومدی اتاقم نگرانت شدم
خوبی الان؟...
_بله...
داهیون:خب خداروشکر..
لبخندی زدم و حرفی نزدم
تو همین حال ایزول وارد اتاق شد
ایزول:میونگ(ذوق زده)
ایزول دوید و دستام رو گرفت
ایزول:حالت خوبه میونگ؟
سرمو آروم تکون دادم
ایزول:تو امروز رو کلا استراحت کن
من خودم همه کار هارو انجام میدم
_نه،نمیخواد..حالم خوبه.
از روی تخت بلند شدم و گفتم
_راستی..
ساعت چنده؟
تا ایزول بخواد حرفی بزنه داهیون لب باز کرد
داهیون:۵ بعداظهر.
_هااا؟(با تعجب)
چند ساعته که بی هوشم؟
داهیون:یه ۳ چهار ساعتی میشه.
_وای خدای من.
داهیون:من میرم دیگه...مراقب خودت باش میونگ
_چشم خانم...ممنونم که اومدین(تعظیم*)
داهیون لبخندی زد و رفت بیرون از اتاق
ایزول:خانم خیلی هواتو داره ها...
_اهوم‌.
ایزول:خبریه؟
_چه خبری؟
ایزول:سر یه میز ناهار میخونین..به اسم کوچیکت صدات میزنه،میاد عیادتت برای بقیعه که از این خبرا نیست
_خانم آدم خیلی خوبیه...خیلی به من لطف داره...
ایزول:خوبه...فقط امیدوارم این عشق بین شما تبدیل به نفرت نشه!
اون روز از این حرف ایزول به فکر فرو رفتم
یعنی یه روز میشه من و داهیون سر تهیونگ
با هم لج کنیم؟...و این رابطه دوستانه ما تبدیل به رابطه دو دشمن بشه؟