فرشِ مویِ شابلوطت دستبافِ دلبری ست

فرشِ مویِ شابلوطت دستبافِ دلبری ست
جنسش از ابریشمِ نایاب و صافِ دلبری ست

نقشِ دیبا و پرند و پرنیانِ هفت رنگ
بر قدِ بالا بلورت اکتشافِ دلبری ست

لرزه لرزه گاه این سو، گاه آن سو خوش خرام
دکمه یِ پیراهنت محوِ شکافِ دلبری ست

گاه تلخ و گاه شیرین، گاه زیتون گاه عسل
اَخم و تخم و خنده هایت اعترافِ دلبری ست

رقصشان می گیرد از چرخیدنت پروانه ها
تا کش و قوسِ تنت خوش انعطافِ دلبری ست

اشهدُ اَن لا اِلاهَ غیرِ آن چشمِ سیاه
کعبه ای که دورِ آن گشتن طوافِ دلبری ست

لب زمینی، مو هوایی، چشم دریایی چه ناز
ارتشِ زیباییِ تو ائتلافِ دلبری ست

یک تنه دارم میایم تا که اِشغالت کنم
جنگ در راه است و آغوشت مصافِ دلبری ست

بی/ستونِ تسلیت ها کُشته یِ عشقِ توام
عشقِ شیرینی که کوهش کوهِ قافِ دلبری ست

مهرورزی کن به من، هرچند از دیدِ عوام
مهر ورزیدن به دلداده خلافِ دلبری ست

زادگاهت "بهبهان" را پایتختِ عشق کن
"به به/آن" جا که چنین نامش کفافِ دلبری ست

هرکه جز شهراد از زیباییِ یارش سرود
شک نکن شعرش فقط یک مشت لافِ دلبری ست

عاشقانه های شهراد میدری