فیک زندگی جدید پارت۴

فیک زندگی جدید پارت۴

هانا: دارم میرم پیش یکی از دوستام
_اها باشه خوشبگذره
هانا: ممنون
هان: میرسونمت
هانا: مطمئنی
هان: اره
هانا: باش
نمیدونستم چرا نتونستم رد کنم و گفتم باشه رفتیم پایین توی پارکینگ که کلی ماشین اونجا بود و من چشمام گرد شده بود و هان گفت که یکیو انتخاب کنم و منم یه مشکی انتخاب کردم و رفتیم تو راه داشتم به بیرون نگاه میکردم که چشمم رفط طرف هان که خیلی قشنگ و جذاب داشت رانندگی میکرد و خودمو کنترل کردم تا لو نرم که میسو رو دیدم

هانا: همینجاست
هان: من اینجا منتظر میمونم تا بیایی
هانا: یا نمیخواد من خودم با تاکسی میام
هان: مطمئنی؟
هانا: اره بابا
هان: اوکی

ویو هانا
هان رفتش که یهو یه دست روی شونم حس کردم برگشتم دیدم میسوعه

میسو: کی بود کلک
هانا: هیچکی
میسو: دوست پسر جدید پیدا کردی
هانا: نخیرم بیا بریم
میسو: تا نگی اون کی بود من هیجا نمیام
هانا: یجورایی داداشم حساب میشه
میسو: ای مرگ خب همون اول میگفتی دیگه

ویو ا.ت
یه چند روزی بود که میسو رو ندیده بودم و وقتی رفتم پیشش انقدر باهم حرف زدیم که زمان از دستم در رفت و طرفای شب بود و سریع از میسو خداحافظی کردم و یه تاکسی گرفتم و رسیدم و سریع رفتم بالا که دیدم هان رو مبل نشسته و با دیدن من از جاش بلند شد و اومد سمتم

ویو هان
رفتم خونه و توی اتاقم دراز کشیدم و انگاری توی یه دقیقه بهش وابسته شدم و حوصلم سر رفته بود و چند ساعتی گذشت ولی هانا نیومد خودم رو سرگرم کار کردم که هوا تاریک شده بود ولی هانا هنوز نیومده بود و دلم مثل سیر و سرکه میجوشید و نگرانش بودم

لینو: تو چرا همش با در نگاه میکنی
هان: هانا هنوز برنگشته
لینو: واقعا
هان: اره
_هانا کجاست
هان: هنوز برنگشته
_چی هنوز برنگشته
هان: نه
لینو: تا الان باید میومد
هان: شمارش رو ندارم
لینو: منم
هان: بابا تو داری
_من از کجا بیارم
هان: ایییشش*رفت رو مبل نشست*
_این چشه*درگوش لینو*
لینو: نمیدونم البته میدونم ولی نمیدونم درسته یا نه
_چی
لینو: هیچی من میرم تو اتاقم
_هان اگه هانا اومد بهم خبر بده من یه سر میرم شرکت
هان: باش
همینی که بابام رفت هانا اومد تو خونه که با دیونش سریع از جام بلند شدم و سریع رفتم پیشش و با دستام بازو هاش رو گرفتم

هان: ببینم حالت خوبه
هانا: اره خوبم چطور
هان: چرا انقدر دیر اومدی
هانا: زمان از دستم در رفت
هان: باید میگفتی که دیر میایی
هانا: من چه میدونستم
هان: مزدونی چقدر نگرانت بودم
هانا: اولن بزار یه روز بگذره بعد از این حرفا بزن دومن من تو عمرم هیچکس نگرانم نشده بود که تو بخوای دومیش باشی*و میره تو اتاقش*

هان: هانا وایسا اییشش

ویو هانا
رفتم تو اتاقم و نشستم رو تختم و عصبانی بودم تویه یک روز چجوری میتونه به من فکر بکنه که میگه نگرانم بوده