سید محمد رضا کردستانی ملقب به میرزاده عشقیفرزند ابوالقاس

سید محمد رضا کردستانی ملقب به میرزاده عشقی،فرزند ابوالقاسم کردستانی در 20آذر1273 در شهر همدان به دنیا آمد.
ابتدا در مکتب های محلی و از 7سالگی در مدرسه های الفت و الیانس تهران به تحصیل پرداخت و زبان فارسی و فرانسه را به خوبی آموخت و پیش از فراغت از تحصیل به سمت مترجمی نزد یک بازرگان فرانسوی مشغول به کار شد.
در 17سالگی درس و مدرسه را رها کرد و وارد کارهای اجتماعی شد.
دوره تحصیلی وی تا سن هفده سالگی بیشتر طول نکشید،در آغاز سن ۱۵ سالگی به اصفهان رفت، سپس برای اتمام تحصیلات به تهران آمد،بیش از سه ماه نگذشت که به همدان بازگشت و 4ماه بعدش به اصرار پدر برای تحصیل عازم پایتخت شد ولی عشقی از تهران به رشت و بندر انزلی رهسپار و از آن جا به مرکز باز آمد.
هنگامی که در همدان به سر می‌برد اوائل جنگ جهانی اول ۱۹۱۴-۱۹۱۸ میلادی به عبارت دیگر دوره کشمکش سیاست متفقین و دول متحده بود.عشقی به هواخواهی از عثمانی‌ها پرداخت و زمانی که چند هزار تن مهاجر ایرانی در عبور از غرب ایران به سوی استانبول می‌رفتند او هم به آن ها پیوست و همراه مهاجرین به آن جا رفت.
عشقی چند سالی در استانبول بود،در شعبه علوم اجتماعی و فلسفه دارالفنون باب عالی جزء مستمعین آزاد حضور می‌یافت،پیش از این سفر هم یک بار به همراهی آلمانی ها به بیجار و کردستان رفته بود.
«اپرای رستاخیز شهریاران ایران» را عشقی در استانبول نوشت.این منظومه اثر مشاهدات او از ویرانه‌های مدائن هنگام عبور از بغداد و موصل به استانبول بوده‌است.