زرتشتیان هیچ گونه مراسم قربانی کردن ندارند👍

#زرتشتیان هیچ‌گونه مراسم قربانی کردن ندارند👍

در آیین #نیک #نیاکان ایرانی‌مان قربانی‌کردن جانوران جایگاهی ندارد و نکوهیده شده‌است.👍 👏 👏 👏
در دین #مزدیسنا(زرتشتی) آزار دادن جانوران و قربانی‌کردن آنها هم کاری ناشایست و ناپسند است.👍 👏 👏 👏
زرتشتیان در ماه ۴روز از خوردن گوشت پرهیز می‌کنند. این ۴روز را که در روزهای هر ماه کم‌وبیش تغیر می‌کند را نبر گویند و این ۴روز در گاه‌شمار(سالنامه) زرتشتیان به‌ناهای: ماه - گوش - رام - وهمن - شناخته می‌شوند. هرچند در ماه ۴روز نخورن گوشت میان زرتشتیان اندک است هرآینه امیدواریم بیشتر شود. ناگفته نماند که بخشی از زرتشتیان گیاه‌خوارند.

روانشاد #موبدرستم_شهزادی موبدموبدان و ترازبان گاتاهای اشوزرتشت و نویسنده چندین نسک(:کتاب) در این زمینه می‌گویند:
ایرانیان از قدیم مانع از خوردن گوشت و کشتار جانوران می‌شدند و جگوگیری می‌کردند و امروزه می‌بینیم به پیروی از ما ایرانیان در سرتاسر جهان هفته‌ای یک روز کشتار نمی‌کنند و همین نمونه از فرهنگ ایرانی ماست.
اکنون ببینیم نخوردن گوشت از برای چه بوده‌است؟
نیاکان ایرانی ما فهمیدند که دوری از خوردن گوشت ماهی ۴روز و عدم کشتار جانوران سودمند سه فایده و سود دارد.
نخست کمک به اقتصاد کشور.
برای نمونه اگر در تهران روزی ۲۰هزار گوسفند می‌کشند ۴روز در ماه گوسفندی نکشند ماهی ۸۰هزار گوسفند ذخیره می‌شود و پس این به اقتصاد ایران کمک می‌کند.
دوم کمک به سلامتی تن.
برای نمونه اگر همیشه در روز گوشت و چربی بخوریم گرفتار به بسیاری از بیماری‌ها می‌شویم پس نخوردن گوشت در هر روز کمک می‌کند به بهداشت تن و سلامتی ما و اگر هفته‌ای یک روز و ماهی چند روز گوشت نخوریم باز کمک می‌کند به سلامتی روح و روان ما.
سوم اینکه ما می‌دانیم که چندین گونه جانوران گیاهخوار می‌توانند کنار یکدیگر با آرامش در دشت و بیابان سرگرم خوردن گیاه و علف باشند و به همدیگر هم آزار نرسانند اما دو جانور(حیوان) خونخوار(گوشتخوار) نمی‌توانند در ده قدمی هم بیایند چون گوشت‌خوارند و همدیگر را تیکه پاره می‌کنند و این از برای خو و عادت خونخواری آنان است که در سرشت و وجودشان است بر این پایه اگر ما هم در ماه ۴روز از خوردن گوشت پرهیز کنیم روحیه ما هم بسیار سلامت خواهد بود. (از خوی وحشیگری)
------------ ------
دکتر #کورش_نیکنام #موبد ، #نویسنده و #پژوهشگر فرهنگ #ایران_باستان درباره قربانی نکردن جانوارن در فرهنگ ایران و #دین_زرتشتی چنین نوشته‌اند
«قربانی کردن در بینش #اشوزرتشت کاری ناشایست و به‌دور از #کردارنیک انسانی است.
در اینگونه نگرشی گیاه، جانور و مَرتو(:انسان) همه در هستی پدیدار شده‌اند تا هر یک به‌گونه‌ای زندگی خود را دنبال کنند.
آشکار است که در زندگی گیاهان، حشره، ماهی، خزنده، دو زیست، پستانداران و دنیای آنان سخن از توان و نیروی بیشتر است، آنکه توانایی بیشتری دارد دیگری را شکار خواهد کرد تا برای خود خوراکی فراهم کرده باشد وگرنه زنده نخواهد ماند و این رویدادِ راز هستی(بقای) آنان است. همزیستی(رابطه) بین مَرتویِ هوشمند با دیگر آفریدگان نیز چنین است با این گونه‌گونی(تفاوت) که مَرتو(:انسان) با خرد خویش راه بهتر زیستن را آموخته است و با دگرگونی(تغییراتی) در زندگی گیاهان و جانوران، نه تنها برای خود خوراک فراهم می‌آورد تا همچنان زنده بماند بلکه از گیاه و حیوان بهره‌های گوناگون و بیشتری نیز می‌برد پرسش این است که چرا بایستی یرای رسیدن به هدفی به‌دور از اندیشه (غیرمنطقی) و غیراخلاقی کشتن حیوانی را جشن بگیرد و با نمایش خون‌ریختن حیوان‌ها، توانایی و جایگاه انسانی خود را آشکار کرده باشد. با چنین بینشی، پیروان اندیشه زرتشت و آیین راستی در هر زمانی برخود شایسته نمی‌دانند تا حیوانی را قربانی کنند آنان گاهی از گوشت برخی از جانوران نیز خوراک فراهم می‌کنند ولی با کشتن آن مراسمی ویژه که با شادی و افتخار همراه باشد شایسه نمی‌دانند». پس ای ایرانیان با #تمدن،
به‌یاد داشته باشید که قربانی‌کردن و خون‌ریختن از آن سامیان و #تازیان است.

ای #مردم با فرهنگ #ایران_کهن بیایید،
برای زایش و زادروز فرزندانمان به‌جای کشتن، کاشتن را برگزینیم.
کاشتن درخت را جایگزین کشتن و خونریزی برای زایش و تولد نوزادمان کنیم.
با آمدن جانداری همچون نوزادمان به کاشانه‌ پر مهرمان، جان جاندار دیگری را نگیرم.
بیایید،
جلوی پای #عروس و #داماد به‌جای کشتن، کاشتن را جایگزین کنیم.
کاشتن #درخت را جایگزین کشتن و خونریزی پیش پای عروس و داماد کنیم.
با پا گزاشتن به خانه بخت، زندگی‌مان را با ریختن خون جاندار دیگری آغاز نکنیم.