تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زمر
آیه 48
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (48)
ترجمه :
و (در آن روز) براى آنان بدى آن چه (در دنيا) كسب كرده اند روشن خواهد شد و آن عذابى كه به مسخره مى گرفتند آنان را فرا خواهد گرفت.
پیام‌ها :
- روز قيامت، روز كشف و ظهور است و تمام اسرار آشكار مى شود. «بدا لهم»
- ظاهر شدن جرم در برابر مجرم، اولين شكنجه روحى اوست. «بدا لهم سيّئات ما كسبوا»
- با قدرت الهى، اوّل آن چه در محاسبات ستمگران نبود كشف مى شود، سپس آن چه خود بد مى شمردند. «بدا لهم مالم تكونوا... بدا لهم سيّئات»
- خلاف، زمانى جرم مى شود كه همراه با ستم، استهزا، تعمّد و استمرار باشد. «ظلموا - كسبوا - كانوا به يستهزؤن»
- قهر الهى تمام وجود ستمگران را مى گيرد. «حاق بهم»
آیه 49
فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَي عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (49)
ترجمه :
پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى خواند، سپس همين كه از جانب خود نعمتى به او عطا كنيم گويد: «بر اساس علم و تدبيرم نعمت ها به من داده شده» (چنين نيست) بلكه آن نعمت وسيله آزمايش است، ولى بيشتر مردم نمى دانند.
نکته ها:
در قرآن بارها از اين مطلب سخن به ميان آمده است كه انسان هنگام خطر به خداوند رو مى كند ولى همين كه از خطر رهايى يافت، خدا را فراموش مى كند كه اين نشانه ناسپاسى انسان است.
پیام‌ها :
- انسان موجودى آسيب پذير است. «مسّ الانسان ضُرّ»
- انسان به قدرى عاجز است كه به مجرّد رسيدن خطر فرياد مى زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
- تلخى ها، نتيجه عملكرد انسان و مايه آزمايش است، ولى نعمت ها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
- فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجويى را در انسان بيدار و شكوفا مى كنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
- نيايش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
- رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
- انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
- آنچه مورد انتقاد است ناديده گرفتن لطف خداست، نه آنكه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بى اثر است. «قال انّما اوتيته»
- بيشتر مردم نمى دانند كه نعمت ها و تلخى ها وسيله آزمايش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولكن اكثرهم لا يعلمون»
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زمر
آیه 48
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (48)
ترجمه :
و (در آن روز) براى آنان بدى آن چه (در دنيا) كسب كرده اند روشن خواهد شد و آن عذابى كه به مسخره مى گرفتند آنان را فرا خواهد گرفت.
پیام‌ها :
- روز قيامت، روز كشف و ظهور است و تمام اسرار آشكار مى شود. «بدا لهم»
- ظاهر شدن جرم در برابر مجرم، اولين شكنجه روحى اوست. «بدا لهم سيّئات ما كسبوا»
- با قدرت الهى، اوّل آن چه در محاسبات ستمگران نبود كشف مى شود، سپس آن چه خود بد مى شمردند. «بدا لهم مالم تكونوا... بدا لهم سيّئات»
- خلاف، زمانى جرم مى شود كه همراه با ستم، استهزا، تعمّد و استمرار باشد. «ظلموا - كسبوا - كانوا به يستهزؤن»
- قهر الهى تمام وجود ستمگران را مى گيرد. «حاق بهم»
آیه 49
فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَي عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (49)
ترجمه :
پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى خواند، سپس همين كه از جانب خود نعمتى به او عطا كنيم گويد: «بر اساس علم و تدبيرم نعمت ها به من داده شده» (چنين نيست) بلكه آن نعمت وسيله آزمايش است، ولى بيشتر مردم نمى دانند.
نکته ها:
در قرآن بارها از اين مطلب سخن به ميان آمده است كه انسان هنگام خطر به خداوند رو مى كند ولى همين كه از خطر رهايى يافت، خدا را فراموش مى كند كه اين نشانه ناسپاسى انسان است.
پیام‌ها :
- انسان موجودى آسيب پذير است. «مسّ الانسان ضُرّ»
- انسان به قدرى عاجز است كه به مجرّد رسيدن خطر فرياد مى زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
- تلخى ها، نتيجه عملكرد انسان و مايه آزمايش است، ولى نعمت ها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
- فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجويى را در انسان بيدار و شكوفا مى كنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
- نيايش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
- رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
- انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
- آنچه مورد انتقاد است ناديده گرفتن لطف خداست، نه آنكه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بى اثر است. «قال انّما اوتيته»
- بيشتر مردم نمى دانند كه نعمت ها و تلخى ها وسيله آزمايش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولكن اكثرهم لا يعلمون»
۴۴۳
۱۳ اسفند ۱۴۰۰
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.