غریب مدینه

#غریب مدینه#
#حسن#
#شاهد سیلی و زخم سینه#
از بس که حسن نام تو شد مشق جوهرم
عطر بقیع میوزد از باغ دفترم

شوق بهشت سهم بقیه ز من مخواه
از گندم مزار شما ساده بگذرم

مسکین یتیم ،اسیر، همه زود آمدند
مثل همیشه در صف این آخرم

نقش است بر کیسه ی خلقت هوالکریم
ثبت است بر جریده ی عالم هوالکرم

من خواب دیده ام پس از آبادی بقیع
نذر ضریح توست النگوی مادرم

آنقدر حلقه بر در این خانه کوفتم
حالا خودم کلون قدیمی این درم

گفتند سائلان که پس از تو کجا رویم?
گفتی که این شما و سرای برادرم

اینها دو واژه اند که با هم غریبه اند
برصفحه چون دو خط موازی"حسن"حرم

یک روضه نوشتم با کنایه برای تو
جعده به هیچ وجه شبیه رباب نیست