اقیانوس!..

اقیانوس!..
افکارم ماننده سطح اقیانوسیت که دچار طوفان شده است !
بهم ریخته ، تاریک ، خطرناک و حتی کشنده ... !
در حین خنده اشک در چشمانم حلقه میزند . دستانم نا گه به لرزه رو می آورد و نوشتن را برایم دشوار می کند.
لکنت ، سخن از دهانم بسته .
دلیل ها را هر کجا که گشتم نیابیدم ، مانند روشنی در افکار .
افکار هایم روز به روز تیره تر می شود . تیره به رنگ مشکی ...
اگر دستم رها شود ، در عمق افکار به خاک خواهم سپرده شد.

افکار مانند زنجیرند ... پاره نمی شوند ، زنگ میزنند انا لکه بر پیرهنت میگذارند ...

_ P.M _