تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره احقاف

ترجمه و تفسیر آیه 34 و در ادامه آیه 35 آخرین آیه این سوره

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم

وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النّٰارِ أَ لَيْسَ هٰذٰا بِالْحَقِّ قٰالُوا بَلىٰ وَ رَبِّنٰا قٰالَ فَذُوقُوا الْعَذٰابَ بِمٰا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (٣٤)
و روزى كه كافران را بر آتش عرضه مى كنند [از آنان مى پرسند:] آيا اين حق نيست ؟ مى گويند: آرى! سوگند به پروردگارمان حق است، [پرسش كننده] مى گويد: پس اين عذاب را براى آنكه همواره كفر مى ورزيديد، بچشيد

نکته ها:

در آيه 20 نيز مسئله عرضه كفار بر آتش بيان شد. در آنجا توبيخ شدند: «اذهبتم طيّباتكم فى الحياة الدنيا» كه شما نعمت هايتان را در دنيا از دست داديد و ذخيره اى برنداشتيد، ولى در اين آيه از آنها سؤال مى شود: «أليس هذا بالحق» آيا قيامت حق نبود؟

پیام‌ها :

- در قيامت عذاب جسمى و روحى و روانى، در كنار هم است. «يعرض... أليس هذا بالحق»
- كافران در قيامت به ربوبيّت خدا وحقانيّت قيامت اعتراف مى كنند. «بلى و ربّنا»
- در قيامت، اقرار و اعتراف به حقيقت سودى ندارد. «قالوا بلى و ربّنا... فذوقوا...»

آیه 35

فَاصْبِرْ كَمٰا صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لاٰ تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مٰا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلاّٰ سٰاعَةً مِنْ نَهٰارٍ بَلاٰغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الْفٰاسِقُونَ (٣٥)
پس صبر كن همان گونه كه پيامبران اولوالعزم صبر كردند، و براى آنان در [نزول عذاب] شتاب مكن، روزى كه آنان آنچه را كه وعده داده مى شوند ببينند، گويى فقط ساعتى از يك روز [در دنيا] درنگ داشتند؛ اين قرآن، ابلاغى است براى همه؛ پس آيا جز مردم نافرمان هلاك مى شوند؟

نکته ها:

«عزم»، هم به معناى اراده و تصميم است و هم به معناى عزيمة و شريعت و مراد از «اولوا العزم»، پيامبران صاحب شريعت است. پيامبران اولواالعزم عبارتند از: 1. حضرت نوح 2. حضرت ابراهيم 3. حضرت موسى 4. حضرت عيسى 5. حضرت محمد كه در آيه 7 سوره احزاب و 13 سوره شورى آمده است. «شرع لكم من الدّين ما وصّى به نوحا و الّذى اوحينا اليك و ما وصينا به ابراهيم و موسى و عيسى»
قرآن درباره صبر انبيا آيات فراوانى را ذكر فرموده است، از جمله:
«و لقد كذّبت رسل من قبلك فصَبروا على ما كذّبوا و اوذوا حتّى اتاهم نصرنا»(73) همانا پيامبران قبل از تو، مورد آزار و تكذيب واقع شدند، ولى صبر كردند تا نصرت الهى فرارسيد.
آيه اى ديگر، تمام پيامبران را از صابران مى داند. «كلٌّ من الصابرين»(74)
-----