شب که میشه

شب که میشه
من شاعر میشم
قلمو ورمیدارم
دفترو وا میکنم
میشینم برات شعر میگم

امشب ز تمام دنیا خسته‌ام
دیوانه و غمگین دلشکسته‌ام
ای تو تمام آرامی وجود من
در انتظار آغوش گرمت بنشسته‌ام...

پ.ن:اگه خوندیش خودم نوشتمش و برای تو گفتمش میدونم مزخرفه و وزنش نمیخونه ولی تو به بزرگی خودت ببخش
شب بخیر غارتگر شب های بی مهتاب من