پدر پرسید دنبال چی می گردی

پدر پرسید: دنبال چی می گردی؟
آیدین گفت: دنبال خودم.
اوایل خیال می کردم حتما یک همزاد دارد که آزارش می دهد. گاه به ذهنم می آمد که اجنه تصرفش کرده اند، اما هیچ کدام از این چیزها نبود. دانستم که خودش را آزار می دهد و هی فروتر می رود. همه چیزش وارونه بود. عاشق شدنش هم به آدمیزاد نرفته بود. در تب عشق یک دختر ارمنی موبور می سوخت که اسمش سورمه بود.
سال ها در یک کارخانه چوب بری کار می کرد. هرچه پول درآورد کتاب خرید، و همه اش خیال می کرد شاعر است.

#عباس معروفی
📚سمفونی مردگانl