زندهیاد سید حامد حسینی متخلص به راوش فرزند سید حسن

زنده‌یاد "سید حامد حسینی" متخلص به "راوش" فرزند "سید حسن" در شهریور ماه ١٣٥٩ خورشیدی در تهران در خانواده‌ای خراسانی، به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند و برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه آزاد کرج پذیرفته گردید، ولی به دلیل علاقه به ادبیات عرب ترجیح داد تحصیل در دانشگاه را رها و به حوزه علمیه وارد شود که توانست دروس حوزوی را تا پایان لمعتین در کرج ادامه دهد.
سپس به عنوان گوینده، نویسنده و کارشناس شعر در صدا و سیمای جمهوری اسلامی فعالیت داشت ولی بعدها به کار آزاد و فعالیت در حوزه فرهنگی، مطبوعاتی و ادبی پرداخت.
وی در ابتدا در قالب‌های مختلف به سرایش شعر اقدام می‌کرد تا این‌که نذر کرد فقط برای حضرت فاطمه زهرا(س) شعر بسراید. او در نخستین جشنواره بین‌المللی غدیر، به عنوان شاعر برتر انتخاب شده است. ‌این شاعر آیینی، در سال ۱۳۸۱ به مشهد بازگشت و پس از آن به سرایش شعر رضوی پرداخت و سرانجام در ۲۰ فروردین ۱۴۰۰، در سن ۴۱ سالگی بر اثر ناراحتی‌های مختلف کبدی و ابتلا به کرونا درگذشت؛ و ۲۱ فروردین‌، در قطعه هنرمندان و نام‌آوران مشهد به خاک سپرده شد.


■ ︎کتاب‌شناسی:
- برگ بدرقه آخر. (برگردان کتابی به به دو زبان پرتغالی و اسپانیایی از او)
- گناه درخت‏‌های لخت. (مجموعه اشعار شاعر از ۷ سالگی تا ۱۶ سالگی با موضوع اجتماعی و عاشقانه)
- رقص عجوزه‌‏ها. (مجموعه غزل)
- پلک دوشیزه سحر. (مجموعه شعر سپید)


■ نمونه‌ی شعر:
(۱)
به ضرب و زور سر آخر قضیه فیصله یافت
گلوی اصغر من راه حل مسئله یافت
بریدیش تو گلو خطبه‌خوان سیلی زن
سه شعبه کین تو کان دم کمان حرمله یافت
اسیر پت پت شمع فروزش شیطان
به پشت روی ذغالت رسید تا، یله یافت
چنان به بتکده، پستان گرفته‌‏ای سر دست
که با وجود تو شیطان برای خود لله یافت
سر غنیمت قنداق کوته‌‏اش صیاد
حریص‏‌تر به درازای نیزه‌‏ای تله یافت
گذشت تا ز سرش یک به یک مراحل
درد ز درد تو پدرت دردناک مرحله یافت
زبان الکن من در سرایش این درد
میان سبک خراسان زبان حنظله یافت.


(۲)
آن‌چه در آفرینش زهرا دخیل شد
سیب بهشتی و زغب جبرئیل شد
مریم گزید از رطب شاخه‌ زمین
اما امین گزیدنی‌اش هم اصیل شد
از بی‌شمار طنطنه‌ وصف‌تان، غزل
در بند بند غایب بحر الطویل شد
قلبت شکست مرغ ابابیل تو –علی–
محبوس در سقیفه‌ اصحاب فیل شد
کعبه چهار ضلعی فرزندهای توست
با سقفی از شما مکعب مستعطیل شد
اندازه بی‌خدا، به خدا عشق من کم است
هر چیز در برابر حدت قلیل شد
مادر! ذبیح نام توام چون حسینی‌ام
قربان‌تان که حامدتان اسماعیل شد.


گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (صحرا)