آراسته می شویم برای نگاهایی که دوخته می شود به تنمان نه و

آراسته می شویم برای نگاهایی که دوخته می شود به تنمان نه وجودمان....خودمان رازیبا می کنیم برای نگاهای غیر...ولی افسوس که از نگاه او رانده می شویم....اویی که نگاهش مارا بی نیاز می سازد از هر نگاهی....