هوا سرد است،هوا سرد است

هوا سرد است،هوا سرد است
چراغ خانه ها تاریک،،،
هوایش بس چه غمگین است...
دل مردم در این روز های سختِ سرد...
در این سرمای بی پایان...
ز عشق و لطف و یاری ها چه مسکین است....
مهدیِ ثالث،در آن دیرینه ها میگفت:
هوا بس ناجوانمردانه سرد است...
آه ،ای ثالث
اگر بودی در این احوال...
اگر بودی در این بیشه،زمان حال
اگر بودی و میدیدی چه شد این سال های سال
کتاب و کِلک و فکرت را نمیدادی هدر بر ما
ب جای جمله ی معروف میگفتی:
قلب ها بس ناجوانمردانه سرد است...
آری،،،آری
خانه ها از گرمی و عشق و صفا و دوستی ،ترد است.
هواسرد است و خواهد ماند اگر
چشم هامان همچنان خاموش...
خونِ در رگ هایمان بی جوش...
هوشمان بی هوش...
و دست هامان برای حرف های در دلِ آشفتمان ، همچنان که هست،ماند مشت
هوا سرد است و خواهد ماند...
.
.
چراغ خانه ها تاریک ،
دل ها سرد ...
قلب ها بس ناجوانمردانه سرد است...