ختم قرآن ترجمه صفحه 137: آیه 74 و آن گاه که ابراهیم به پد

#ختم قرآن# ترجمه صفحه 137: آیه 74 و آن‌گاه که ابراهیم به پدرش آزر گفت: آیا بتان را به خدایی می‌گیری! حقیقت اینکه است که من، تو و قومت را در گمراهی آشکار می‌بینم. 75 و بدین سان ملکوت آسمان‌ها و زمین را به ابراهیم نشان می‌دادیم تا [بصیرت یابد] و تا از اهل یقین شود. 76 پس چون شب بر او تاریک شد، ستاره‌ای دید. [برای احتجاج با مشرکان] گفت: اینکه پروردگار من است، آن‌گاه چون افول کرد، گفت: زوال پذیران را دوست ندارم. 77 و چون ماه را تابان دید، گفت: اینکه پروردگار من است، و چون فرو شد، گفت: اگر پروردگارم مرا هدایت نکند بی‌گمان از گمراهان خواهم شد. 78 پس وقتی که خورشید را طالع دید، گفت: اینکه پروردگار من است، اینکه بزرگ‌تر است. و چون افول کرد، گفت: ای قوم؟ همانا من از آنچه شریک خدا می‌پندارید بیزارم. 79 به راستی من خالصانه روی دل به سوی کسی داشته‌ام که آسمان‌ها و زمین را آفرید و من از مشرکان نیستم. 80 و قومش با او به جدال برخاستند. گفت: آیا با من در باره‌ی خدا محاجّه می‌کنید، در صورتی که او مرا به راه راست هدایت کرده! و من از [شرّ] آنچه شریک او می‌سازید بیم ندارم، مگر آن که پروردگارم چیزی بخواهد [و مرا بترساند]. دانش خدای من همه چیز را فرا گرفته است، پس آیا متذکر نمی‌شوید! 81 و چگونه از آنچه شریک خدا کرده‌اید بترسم، در صورتی که شما از اینکه کارتان نمی‌ترسید که برای خدا چیزی را شریک می‌کنید که خدا در باره‌ی آن حجتی برای شما نازل نکرده است. پس کدام یک از ما دو گروه به ایمنی سزاوارتر است اگر می‌دانید!