این متن،یک مطلب عقلی ست.اگر قصد خواندن دارید حتما باتفکر
این متن،یک مطلب عقلی ست.اگر قصد خواندن دارید حتما باتفکر و دقت بخوانید.
.
ادعا؛
زندگی لغو است و خدا وجود ندارد.
امامن احساس پوچی و بی هدفی نمی کنم!!
باکمی تفکر و دقت،کذبِ این ادعا ثابت می شود.
*کسی که زندگی را بیهوده و لغو می داند،به طریق اولی خودش راهم لغو بیهوده می داند.(لازمه ی بیهوده خواندنِ زندگی،بیهوده خواندن خود است!)
انسان لغو و بیهوده،نمی تواند در ادعای هدفمند بودنش،صادق باشد.
*انسان لغو و بیهوده باید بخورد و بخوابد و منتظر باشد مرگش فرا برسد.
!اما؛
*انسان لغو و بیهوده نمی تواند بخورد،زیرا خوردن امر وکاری هدفمند است و هدف آن،رفع گرسنگی است.درحالی که انسان بی هدف چرا باید گرسنگی اش را برطرف کند؟!
*انسان لغو و بیهوده نمی تواند و نباید بخوابد،زیرا با خوابیدن هدف حاصل می شود.هدفی مثل رفع خستگی،استراحت و...
*انسان لغو و بیهوده،نمی تواند و نباید اصلا منتظر باشد!چون انتظار یک امر هدفمند است!منتظر،انتظارِوصال یا حدوث و حضور ... را می کشد.
*انسان لغو و بیهوده را با امر هدفمند چه کار؟!
*انسان لغو و بیهوده باید صبر کند تا زمان بگذرد که مرگش برسد.
*اما انسان لغو و بیهوده،حتی نباید صبر کند!چراکه صبر کردن کاری هدفمند است و از اهداف آن می توان به رفع ناراحتی و دلخوری،سرد شدن نسبت به مساله دلخراشی وامثالهم،اشاره کرد.
حال آنکه نمی شود بین انسان لغو و کار هدفمند جمع کرد!
*انسان لغو و بیهوده ،از آن جهت که لغو و بیهوده است ،باید از فرط لغو بودن و بیهوده بودن و عبث بودن،خودش را بکشد و نابود کند!
اما!
*چراانسان بیهوده می خواهد خودش را بکشد؟آیاخودکشی کار هدفمندی نیست؟
آیا غیر از این است که وقتی انسان لغو و عبث ،خودکشی می کند،میخواهد از این لغو بودن و بیهوده بودن خلاص شود؟!
حال آنکه چرا میخواهد خلاص شود؟!این خلاص شدن هدف است و با اصلِ لغو بودن،منافات دارد!
*انسان لغو و بیهوده حتی نباید پلک بزند؟
چرا پلک بزند؟
آیا غیر از این است که انسان پلک می زند تا چشمش خشک نشود؟
خشک نشدنِ چشم،هدف برای پلک زدن است!
*با این وجود،چطور انسان لغو و بیهوده ادعا می کند ،زندگی اش لغو است اما احساس پوچی نمی کند؟! درحالی که حس پوچی، لازمه ی زندگی پوچ است!
*بنابراین،انسان لغو و بیهوده،چون خودش و زندگی اش لغو،عبث،بیهوده و بی هدف است،نبایدهیچ کاری کند!
*چون هرکاری یک هدفی دارد و هدف داشتن با احساس پوچی،منافات دارد!
*هیچ کاری نکردن محال است!
پس؛
*انسان براساس هدف آفریده شده است.
*کارهای او براساس هدفمندی شکل می گیرد.
*پس زندگی انسان،هدفمند است.
#الحمدلله
.
ادعا؛
زندگی لغو است و خدا وجود ندارد.
امامن احساس پوچی و بی هدفی نمی کنم!!
باکمی تفکر و دقت،کذبِ این ادعا ثابت می شود.
*کسی که زندگی را بیهوده و لغو می داند،به طریق اولی خودش راهم لغو بیهوده می داند.(لازمه ی بیهوده خواندنِ زندگی،بیهوده خواندن خود است!)
انسان لغو و بیهوده،نمی تواند در ادعای هدفمند بودنش،صادق باشد.
*انسان لغو و بیهوده باید بخورد و بخوابد و منتظر باشد مرگش فرا برسد.
!اما؛
*انسان لغو و بیهوده نمی تواند بخورد،زیرا خوردن امر وکاری هدفمند است و هدف آن،رفع گرسنگی است.درحالی که انسان بی هدف چرا باید گرسنگی اش را برطرف کند؟!
*انسان لغو و بیهوده نمی تواند و نباید بخوابد،زیرا با خوابیدن هدف حاصل می شود.هدفی مثل رفع خستگی،استراحت و...
*انسان لغو و بیهوده،نمی تواند و نباید اصلا منتظر باشد!چون انتظار یک امر هدفمند است!منتظر،انتظارِوصال یا حدوث و حضور ... را می کشد.
*انسان لغو و بیهوده را با امر هدفمند چه کار؟!
*انسان لغو و بیهوده باید صبر کند تا زمان بگذرد که مرگش برسد.
*اما انسان لغو و بیهوده،حتی نباید صبر کند!چراکه صبر کردن کاری هدفمند است و از اهداف آن می توان به رفع ناراحتی و دلخوری،سرد شدن نسبت به مساله دلخراشی وامثالهم،اشاره کرد.
حال آنکه نمی شود بین انسان لغو و کار هدفمند جمع کرد!
*انسان لغو و بیهوده ،از آن جهت که لغو و بیهوده است ،باید از فرط لغو بودن و بیهوده بودن و عبث بودن،خودش را بکشد و نابود کند!
اما!
*چراانسان بیهوده می خواهد خودش را بکشد؟آیاخودکشی کار هدفمندی نیست؟
آیا غیر از این است که وقتی انسان لغو و عبث ،خودکشی می کند،میخواهد از این لغو بودن و بیهوده بودن خلاص شود؟!
حال آنکه چرا میخواهد خلاص شود؟!این خلاص شدن هدف است و با اصلِ لغو بودن،منافات دارد!
*انسان لغو و بیهوده حتی نباید پلک بزند؟
چرا پلک بزند؟
آیا غیر از این است که انسان پلک می زند تا چشمش خشک نشود؟
خشک نشدنِ چشم،هدف برای پلک زدن است!
*با این وجود،چطور انسان لغو و بیهوده ادعا می کند ،زندگی اش لغو است اما احساس پوچی نمی کند؟! درحالی که حس پوچی، لازمه ی زندگی پوچ است!
*بنابراین،انسان لغو و بیهوده،چون خودش و زندگی اش لغو،عبث،بیهوده و بی هدف است،نبایدهیچ کاری کند!
*چون هرکاری یک هدفی دارد و هدف داشتن با احساس پوچی،منافات دارد!
*هیچ کاری نکردن محال است!
پس؛
*انسان براساس هدف آفریده شده است.
*کارهای او براساس هدفمندی شکل می گیرد.
*پس زندگی انسان،هدفمند است.
#الحمدلله
۵.۲k
۰۳ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.