* نغمه های اجرایی
* نغمه‌های اجرایی
بخش قابل توجهی از موسیقی بوشهر موسیقی کار است؛ موسیقی ای که در دریا به هنگام پارو زدن و یا کار به منظور بازده بهتر کار اجرا میشده و یا کار در ساحل که از آن بین به صنعت لنج سازی و موسیقی کارش و همچنین موسیقی کار کارگران ساختمانی و یا موسیقی حمل بار می‌توان اشاره کرد. این موسیقی (موسیقی کار) که در سایر بخش‌ها نیز تأثیرگذار بوده، زیربنای بعضی بخش‌های دیگر را تشکیل می‌‌دهد. موسیقی کار به باور بیشتر پژوهندگان جزو ابتدایی‌ترین موسیقی بشر است که با آوازخوانی در هنگام کار شروع شده است. ین موسیقی در بوشهر با حرکات موزون مجریان کار همراه است که این نیز شکل ابتدایی رقص را ترسیم می‌کند.
موسیقی است که در حین فعالیت‌های مختلف کاری و معیشتی خوانده و اجرا می‌شود. از انواع این نوع موسیقی می‌توان به آوازهای مختلف "ساروج کوبی"، نغماتی که بنّا هنگام ساختن بنایی می‌خوانده، آوازهایی که هنگام کشاورزی (کاشت، داشت و برداشت) خوانده میشده است و همینطور نغمه‌هایی که هنگام ساختن لنج (گلّافی) خوانده می‌شود، اشاره نمود.
آوازها و نغمه‌هایی که در هنگام کار بر روی لنج و دریا خوانده می‌شود از مهم‌ترین و متنوع‌ترین انواع موسیقی کار در بوشهر محسوب می‌شوند.به این نغمه‌ها در بوشهر "نی مه" می‌گویند. آوازهای دریایی جهت سرگرمی و از همه مهم‌تر، رفع خستگی و ایجاد هماهنگی در کارهای گروهی خوانده می‌شوند.
آواها و نواهای نی مه در تهییج روحیه‌ی کارکنان کشتی (جاشو) و تحمل کارهای طاقت فرسای دریانوردی، بسیار اهمیت دارد. این نغمه‌ها در گذشته از تنوع بیشتری برخوردار بوده به گونه‌ای که برای هر کدام از فعالیت‌های گروهی مانند افراختن بادبان، لنگر، تور، پارو کشیدن، بارگیری و تخلیه بار، نغمه‌ی ویژه‌ای خوانده میشده است.
*** موسیقی جشن
آن دسته از موسیقی است که ویژه مراسم جشن و سرور میباشد و معمولاً با پایکوبی و دست افشانی همراه است. برجستهترین این نوع موسیقی، آهنگ‌های مراسم عروسی است که در گذشته اجرای این مراسم، هفت شبانه روز به طول میانجامید.
از مهم‌ترین قطعات و فرم‌های قابل ذکر در این مراسم، آوازهای "بیت خوانی"، ترانه‌های ویژه "حِنابندون"، "سرتِراشون"، "دومارویی"، "حموم رُوون" و قطعات "یَزله" است.
*** موسیقی درمانی
این نوع موسیقی به شکل کاربردی آن در بندر بوشهر منسوخ شده است اما در جزیره خارگ کماکان رواج دارد و شامل آوازهایی می‌شود که در مراسم "زار" یا "لیوا" با سازهای ویژه، همراه با رقص، جهت درمان امراض روحی و روانی کسانی که به این نوع موسیقی و درمان باور دارند، خوانده می‌شود.
*** موسیقی سوگواری
شامل آوازها و قطعات غمگنانه‌ای می‌شود که در مراسم تشییع، تدفین، ختم و هفته خوانده می‌شود.این گونه موسیقی بدون همراهی ساز اجرا می‌شود. از عمده‌ترین آن می‌توان به مراسم عزاداری زنانه در "سَرخوانی" و "یزله سرپایی" اشاره نمود.
بخش بزرگی از موسیقی سوگواری در بوشهر ویژه مراسم سوگواری در ایام محرم و روز اربعین است که از غنای بسیار و قدمت طولانی برخوردار میباشد.
*** موسیقی محفلی
این گونه موسیقی خاص محافل دوستانه به ویژه شب نشینی‌ها و گردهمایی‌هاست. از انواع این نوع موسیقی می‌توان به "شاهنامه‌خوانی" (بدون همراهی ساز، در مجالس بزرگان و خان‌ها)، "خیام‌خوانی" (همراه با فلوت و یک ساز ضربی مثل تمبک یا دایره)، "شَروه خوانی" یا "فایزخوانی" (خواندن شعرهای فایز و مفتون در مایه‌ی دشتی بدون همراهی ساز و رایج در مناطق
بخش قابل توجهی از موسیقی بوشهر موسیقی کار است؛ موسیقی ای که در دریا به هنگام پارو زدن و یا کار به منظور بازده بهتر کار اجرا میشده و یا کار در ساحل که از آن بین به صنعت لنج سازی و موسیقی کارش و همچنین موسیقی کار کارگران ساختمانی و یا موسیقی حمل بار می‌توان اشاره کرد. این موسیقی (موسیقی کار) که در سایر بخش‌ها نیز تأثیرگذار بوده، زیربنای بعضی بخش‌های دیگر را تشکیل می‌‌دهد. موسیقی کار به باور بیشتر پژوهندگان جزو ابتدایی‌ترین موسیقی بشر است که با آوازخوانی در هنگام کار شروع شده است. ین موسیقی در بوشهر با حرکات موزون مجریان کار همراه است که این نیز شکل ابتدایی رقص را ترسیم می‌کند.
موسیقی است که در حین فعالیت‌های مختلف کاری و معیشتی خوانده و اجرا می‌شود. از انواع این نوع موسیقی می‌توان به آوازهای مختلف "ساروج کوبی"، نغماتی که بنّا هنگام ساختن بنایی می‌خوانده، آوازهایی که هنگام کشاورزی (کاشت، داشت و برداشت) خوانده میشده است و همینطور نغمه‌هایی که هنگام ساختن لنج (گلّافی) خوانده می‌شود، اشاره نمود.
آوازها و نغمه‌هایی که در هنگام کار بر روی لنج و دریا خوانده می‌شود از مهم‌ترین و متنوع‌ترین انواع موسیقی کار در بوشهر محسوب می‌شوند.به این نغمه‌ها در بوشهر "نی مه" می‌گویند. آوازهای دریایی جهت سرگرمی و از همه مهم‌تر، رفع خستگی و ایجاد هماهنگی در کارهای گروهی خوانده می‌شوند.
آواها و نواهای نی مه در تهییج روحیه‌ی کارکنان کشتی (جاشو) و تحمل کارهای طاقت فرسای دریانوردی، بسیار اهمیت دارد. این نغمه‌ها در گذشته از تنوع بیشتری برخوردار بوده به گونه‌ای که برای هر کدام از فعالیت‌های گروهی مانند افراختن بادبان، لنگر، تور، پارو کشیدن، بارگیری و تخلیه بار، نغمه‌ی ویژه‌ای خوانده میشده است.
*** موسیقی جشن
آن دسته از موسیقی است که ویژه مراسم جشن و سرور میباشد و معمولاً با پایکوبی و دست افشانی همراه است. برجستهترین این نوع موسیقی، آهنگ‌های مراسم عروسی است که در گذشته اجرای این مراسم، هفت شبانه روز به طول میانجامید.
از مهم‌ترین قطعات و فرم‌های قابل ذکر در این مراسم، آوازهای "بیت خوانی"، ترانه‌های ویژه "حِنابندون"، "سرتِراشون"، "دومارویی"، "حموم رُوون" و قطعات "یَزله" است.
*** موسیقی درمانی
این نوع موسیقی به شکل کاربردی آن در بندر بوشهر منسوخ شده است اما در جزیره خارگ کماکان رواج دارد و شامل آوازهایی می‌شود که در مراسم "زار" یا "لیوا" با سازهای ویژه، همراه با رقص، جهت درمان امراض روحی و روانی کسانی که به این نوع موسیقی و درمان باور دارند، خوانده می‌شود.
*** موسیقی سوگواری
شامل آوازها و قطعات غمگنانه‌ای می‌شود که در مراسم تشییع، تدفین، ختم و هفته خوانده می‌شود.این گونه موسیقی بدون همراهی ساز اجرا می‌شود. از عمده‌ترین آن می‌توان به مراسم عزاداری زنانه در "سَرخوانی" و "یزله سرپایی" اشاره نمود.
بخش بزرگی از موسیقی سوگواری در بوشهر ویژه مراسم سوگواری در ایام محرم و روز اربعین است که از غنای بسیار و قدمت طولانی برخوردار میباشد.
*** موسیقی محفلی
این گونه موسیقی خاص محافل دوستانه به ویژه شب نشینی‌ها و گردهمایی‌هاست. از انواع این نوع موسیقی می‌توان به "شاهنامه‌خوانی" (بدون همراهی ساز، در مجالس بزرگان و خان‌ها)، "خیام‌خوانی" (همراه با فلوت و یک ساز ضربی مثل تمبک یا دایره)، "شَروه خوانی" یا "فایزخوانی" (خواندن شعرهای فایز و مفتون در مایه‌ی دشتی بدون همراهی ساز و رایج در مناطق
۱.۵k
۲۴ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.