نکتهها و پیام های سوره آل عمران آیه 90 :
نکتهها و پیام های سوره آل عمران آیه 90 :
1.افراد مرتد و از دین برگشتگان دو نوعند:
- مرتدّ ملّی که پدر و مادرش هنگام انعقاد نطفه او کافر باشند، و او بعد از بلوغ اظهار کفر کند و سپس اسلام بیاورد و پس از آن مجدداً از اسلام دست بردارد. چون این شخص مسلمان زاده نیست، مجازاتش خفیف و سبک است.
- مرتدّ فطری که پدر یا مادرش هنگام انعقاد نطفه مسلمان باشند، و او پس از بلوغ اظهار اسلام کند و سپس از دین و آیین خویش دست بردارد و به اسلام پشت کند. این چنین شخصی مجازات سنگینی همانند اعدام را در پیش رو دارد.
2.از آیات متعدد قرآن استفاده میشود که هر یک از کمالات و یا انحرافات در انسان، قابل افزایش ویا کاهش است. ازدیاد علم مانند: «رَبِّ زِدْنِی عِلْماً» (طه، 114) افزایش هدایت مانند: «زادَهُمْ هُدیً» (محمّد، 17) افزایش گمراهی مانند آیه مورد بحث: «ازْدادُوا کُفْراً»
3.گرچه راه توبه بر احدی بسته نیست، امّا نباید گروهی از این توبهی مقدّس استفاده نادرست کنند. کسانی که از ایمان خود دست برداشته و دائماً بر کفر و لجاجت خود میافزایند و جز لحظهی مرگ یا غلبهی مسلمانان در جنگ، توبه نمیکنند، توبه این گونه افراد قابل قبول نخواهد بود، زیرا توبه، آداب و شرایط و شیوهای دارد که شامل حال این افراد نمیشود.
4.ایمانی ارزش دارد که تا پایان عمر داوم داشته باشد. ایمانی که با کفر پایان پذیرد، کارساز نیست.
5.انسان مختار است، میتواند ایمان آورد و یا کفر ورزد. میتواند بر ایمان خود پایدار و یا در کفر خود پافشاری کند. میتواند توبه کند یا بر گناه اصرار ورزد.
6.بدتر از کفر و ارتداد، لجاجت و پافشاری بر انحراف و کفر است.
7.خداوند توبه پذیر است، ولی گروهی زمینهها را از دست دادهاند. جرّاح هر چقدر هم ماهر باشد، تا زمینهی پیوند در مریض نباشد کاری پیش نمیبرد.
8.اصرار و تداوم کفر، سبب محرومیّت از پذیرفته شدن توبه است.
#قرآن#قرآن_کریم#نکته_ها_و_پیام_های_قرآنی#مصحف#استاد_قرائتی#اسلام#شیعه#تفسیر#تفسیر_نور#کتاب_خدا#أیات#آیه#سوره#پیام#پیام_قرآن#پرسش_قرآنی#تفسیر_قرآن#ترجمه قرآن#quran#
1.افراد مرتد و از دین برگشتگان دو نوعند:
- مرتدّ ملّی که پدر و مادرش هنگام انعقاد نطفه او کافر باشند، و او بعد از بلوغ اظهار کفر کند و سپس اسلام بیاورد و پس از آن مجدداً از اسلام دست بردارد. چون این شخص مسلمان زاده نیست، مجازاتش خفیف و سبک است.
- مرتدّ فطری که پدر یا مادرش هنگام انعقاد نطفه مسلمان باشند، و او پس از بلوغ اظهار اسلام کند و سپس از دین و آیین خویش دست بردارد و به اسلام پشت کند. این چنین شخصی مجازات سنگینی همانند اعدام را در پیش رو دارد.
2.از آیات متعدد قرآن استفاده میشود که هر یک از کمالات و یا انحرافات در انسان، قابل افزایش ویا کاهش است. ازدیاد علم مانند: «رَبِّ زِدْنِی عِلْماً» (طه، 114) افزایش هدایت مانند: «زادَهُمْ هُدیً» (محمّد، 17) افزایش گمراهی مانند آیه مورد بحث: «ازْدادُوا کُفْراً»
3.گرچه راه توبه بر احدی بسته نیست، امّا نباید گروهی از این توبهی مقدّس استفاده نادرست کنند. کسانی که از ایمان خود دست برداشته و دائماً بر کفر و لجاجت خود میافزایند و جز لحظهی مرگ یا غلبهی مسلمانان در جنگ، توبه نمیکنند، توبه این گونه افراد قابل قبول نخواهد بود، زیرا توبه، آداب و شرایط و شیوهای دارد که شامل حال این افراد نمیشود.
4.ایمانی ارزش دارد که تا پایان عمر داوم داشته باشد. ایمانی که با کفر پایان پذیرد، کارساز نیست.
5.انسان مختار است، میتواند ایمان آورد و یا کفر ورزد. میتواند بر ایمان خود پایدار و یا در کفر خود پافشاری کند. میتواند توبه کند یا بر گناه اصرار ورزد.
6.بدتر از کفر و ارتداد، لجاجت و پافشاری بر انحراف و کفر است.
7.خداوند توبه پذیر است، ولی گروهی زمینهها را از دست دادهاند. جرّاح هر چقدر هم ماهر باشد، تا زمینهی پیوند در مریض نباشد کاری پیش نمیبرد.
8.اصرار و تداوم کفر، سبب محرومیّت از پذیرفته شدن توبه است.
#قرآن#قرآن_کریم#نکته_ها_و_پیام_های_قرآنی#مصحف#استاد_قرائتی#اسلام#شیعه#تفسیر#تفسیر_نور#کتاب_خدا#أیات#آیه#سوره#پیام#پیام_قرآن#پرسش_قرآنی#تفسیر_قرآن#ترجمه قرآن#quran#
۱.۶k
۰۲ بهمن ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.