خانه های سوت و کور

خانه های سوت و کور
درختان بی برگِ تـنـها
نیمکت های دونفره و پیاده روهای خالی از هیچکس
صدای خنده های جاری در شریان حیاتِ حیاط های کودکی
متراژ خیابان ها و همه و همه را از حفظم!

سخت نیست حفظ شدن...
دیگر خیابانی شده ام!

تو هم تنها که باشی، نگاهت عابرین را دوُر میزند،
افکارت، تلخی های شیرین را مسموم میکند،
پاهایت خیابان جارو میزند....