فاطمه جلوه ی ذات ازلی است

فاطمه جلوه ی ذات ازلی است
فاطمه ترجمه ی عشق علیست.

ملک و جن و بشر زنده از اوست
قاب قوسین برازنده از اوست.

فاطمه خالق لوح و قلم است
فاطمه در دو جهان محترم است.

فاطمه مبتکر آفاق است
شاهکار هنرش نه طاق است.

ماه دلباخته ی فاطمه است
کهکشان ساخته ی فاطمه است.

آفرینش چو دل انگیزی کرد
عشق را فاطمه پی ریزی کرد.

صورتش آینه ی هشت بهشت
کلک حق مدحت صدیقه نوشت.

فکر جز فاطمه تشریح نداشت
ذکر بی فاطمه تسبیح نداشت.

فاطمه جاذبه ی حق دارد
فاطمه قدرت مطلق دارد.

حشر تحت علم فاطمه است
عفو هم با قلم فاطمه است.

تا علی مظهر اوصاف جلی است
حرف زهرا همه جا حرف علیست.

کعبه ی دل،دل بی تابش بود
چشم خورشید به محرابش بود.

پدرش پیرِ دو صد هابیل است
خادمش حضرت میکائیل است.

سائلش منصب شاهی دارد
در جبین نور الهی دارد.

نمک از نعمت او ساخته شد
سفره اش تا فلک انداخته است.

چشم بد جای تأسف دارد
حسنش حٌسن دو یوسف دارد.

دخترش مسئله تحلیل کند
پسرش ناز به جبریل کند.

فضه از سنگ طلا می سازد
او به موسی هم عصا می سازد.

هرچه گنج است بگنجینه اوست
مخزن سر خدا سینه اوست.

مریم و فاطمه را نیست قیاس
نیست این طایفه صدیقه شناس.

خانه اش مرکز جنات نعیم
سینه اش صفحه قرآن کریم.

محضر قرب خدا محضر اوست
چشمه ها منشعب از کوثر اوست.

مهربان یار علی فاطمه است
چاره ی کار علی فاطمه است.

زن بی پیروِ زهرا زن نیست
قیمتش قیمت یک ارزن نیست.

هنر بی هنران لمّازیست
هنرفاطمه آدم سازیست.

(سالها سیدِ خوش زاد بسوخت
دین به دینار و به درهم نفروخت