صبـــــح آمده بر روے لبت خنـــــده بکارد

‌ صبـــــح آمده بر روے لبت خنـــــده بکارد
باران ِمحبـــــّت بہ سرت باز ببـــــارد

خورشید رسیده ست ڪہ با جوهـــــر ِنورش
نقشی ز خدا بر دل ِپاڪت بنگـــــارد

مانند ِعروســـــان به جهان جلوه نموده است
تا عشوه ڪند، صـــــبر ِدلت را بہ ســـــر آرد
ِ
برخیز و سلامی ڪن و لبخنـــــد بزن ڪہ
این صبح نشانـــــی ز غم و غصّہ نـــــدارد

لبخنـــــد ِخـــــدا در نفس ِصبح عیـــــان است
بگذار خـــــدا دست بہ قلبت بگـــــذارد

امروز برایش پُر ِلبخنـــــد و امیـــــد است
هر ڪس ڪہ خودش را بہ خدایش بسپـــــارد...