گاهی باید پاورچین از کنارشان بگذری،

گاهی باید پاورچین از کنارشان بگذری،
و بی صدا در را پشت سرت ببندی...
مبادا، با نسیمی ،
با عطری،
با شعری،
حرفی ،
کلامی
دوباره بلوا بر پا کنند..!

گاهی هم باید با هیاهو بیدارشان کرد
نکته به نکته،
حرف به حرف،
مو به مو ،
یاد آوریشان کنی....!
و به خاطر بسپاریشان..!

بیرحمترین، شاهکارِ روزگار را میگویم
همین نفرین شده هایی ،که
جان می دهند و میگیرند...!
خاطرات..،
خاطرات..،
و خاطرات..