و نسیمِ دلتنگِ بهاران، بی تو می وزد و من غرق در خیال روزه

و نسیمِ دلتنگِ بهاران، بی تو می وزد و من غرق در خیال روزهای بودنت،خیره می شوم به شکفتنِ گل های رنگی خیابان امروز هم، گلدان ‎های خالی را، در گوشه ا ی از خلوت خاطرات،بر روی ایوان کوچکِ خانه چیدم،امسال هم، نه شب بو خریده ام و نه شمعدانی حتی تو نیستی،تا عطر شکوفه های یاس، در چادر نمازت بپیچد و من، این همه نبودنت را دوباره بغض می کنم