طولانیه ولی زیباست...دلتون هوایی شد منم دعا کنید.......

طولانیه ولی زیباست...دلتون هوایی شد منم دعا کنید.......
مشهد که گفتنی نیست . مشهد که شنیدنی نیست . مشهد را باید دید . 
باید با جان و دل چشید . باید خودت روبروی گنبد طلا ، سقا خانه ، ایوان طلا و ضریح باشی و ببینی تا بفهمی مشهد یعنی چه .
باید خودت در ایوان مقصوره برای دوستی که سفارش کرده نماز بخوانی تا بفهمی مشهد یعنی چه . باید خودت در صحن عتیق (انقلاب) نماز مغرب و عشا بخوانی و موقع قنوت همچین که سرت را بلند کردی چشمت به گنبد بیافتد تا بفهمی مشهد یعنی چه .

باید روز آخر بد جور دلت هوس نوای نقاره کرده باشد و دو ساعت بعد که بر حسب اتفاق از حرم آمدی بیرون ، دم غروب صدای نقاره را که در صحن پیچیده بشنوی تا بفهمی مشهد یعنی چی . باید بنشینی توی رواقهای کوچک اطرافِ صحن انقلاب و همینطور به صحن? روبرویت زل بزنی تا بفهمی مشهد یعنی چه .
باید همینطور در صحنها قدم بزنی و ببینی کسانی را که زانو به بغل گرفته اند ، گردن کج کرده اند و چشم دوخته اند به گنبد و بارگاه امام ، تا بفهمی مشهد یعنی چه ... از همه قشنگتر اینکه مشهد نه روضه خوان می خواهد ، نه مداح و نه ذاکر .
هر کسی برای خودش یه پا روضه خوان است . در و دیدار حرم حرف برای گفتن دارند . دیدن زائران خودش کفایت می کند. زن و شوهر شهرستانی که پشت به ایوان طلا ، به نوبت از هم عکس می گیرند ، مادری که بچه ی معلولش را با چادر به پشت بسته ، خدامی که به پیرزنها و پیرمردها ویلچر تعارف می کنند ، پیرزن ترکی که بلند بلند با خدایش راز و نیاز می کند و برای نوه ای که او را به زیارت آورده دعا می کند ، پیرمرد بلوچی که دستار به سر بسته و به زحمت راه می رود ، دستهایی که به سمت ضریح دراز شده اند تا بلکه سرانگشتشان ضریح را لمس کند ، همه و همه کفایت می کنند برای اینکه حال هر کسی را دگرگون کنند

... مشهد گفتنی نیست ، دیدنی است ...
#عاشق-الرضا التماس دعا