تاب بنفشه میدهد طره مشک ساز تو

تاب بنفشه میدهد طره مشک ساز تو
پرده غنچه میدرد خنده ی دلگشای تو
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش رامسوز
کز سر صدق می کند شب هم شب دعای تو
من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی میکشم از برای تو
دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار
گوشه تاج سلطنت می شکند گدای تو
خرقه زهدو جام می گرچه نه در خور من د
این همه نقش میزنم از جهت رضای تو
شور شراب عشق تآن نفسم رود زسر
کاین سر پو هوس شود خاک در سرای تو
###شاه نشین چشم من تکیه گه خی
ال توست
جای دعاست شاه من بی تو مبادا جای تو
خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حسن
حافظ خوش کلام شد مرغ سخنسرای تو####