نوکر محال است صاحبش را نبیند

نوکر محال است صاحبش را نبیند
به یاد شهیدی که مولایش را دید
"مهندس شهید مصطفی ابراهیمی مجد"
.
شهادت= شهریور ۶۰، دارخوین
مزار= گلزار شهدای بهشت زهرای{س} تهران
قطعه ۲۴، ردیف ۹۵، شماره ۲۴
.
بخشی از وصیتنامه شهید:
.
« خدایا تو را شکر می کنم که عشق حضرت مهدی{عج} را در دل من جای دادی
بگذارید بعد از مرگم بدانند که همانطور که اساتید بزرگمان می گفتند:
نوکر محال است صاحبش را نبیند
من نیز صاحبم را، محبوبم را دیدار کردم
اما افسوس که تا این لحظه که این وصیت را می نویسم
دیدار مجدد او نصیبم نگشت
.
بدانید که امام زمانمان حی و حاضر است
و او پشتیبان همه شیعیان می باشد
از یاد او غافل نگردید
دیگر در این مورد گریه مجالم نمی دهد بیشتر بنویسم
و تا این زمان دیدار او را برای هیچکس نگفتم
از آن دیدار به بعد چون دیگر تا این لحظه او را ندیده ام
تمام جگرم سوخته است
.
اکنون به جبهه می روم تا پیروزی اسلام را نزدیک سازم
و راه را جهت ظهور آن حضرتش باز سازم
خدایا اگر مرگ بین من و او حائل شد
مرا از قبر خارج ساز
هنگامی که ظهور آن حضرت انجام گرفت
در حالی که کفن بر تن دارم
.
آری برادران می روم برای پیروزی
و اگر در این راه شهادت بال هایش را گشود
و مرا همراه خود به پرواز درآورد چه خوب و نیکوست
.
مادر چون تو روزی آرزو داشتی که من ازدواج کنم
و امر خدایی را انجام دهم، ولی تاکنون این طور نشده
بعد از مرگم به جای آنکه گریه و زاری کنی، کارت عروسی تهیه کن در یک طرف اسم من و در یک طرف دیگر نام شهادت را بنویس و مانند دیگر کارت های عروسی و کاملا شبیه به آنها با کلمات سرور و شادی زینت بده و برای آشنایان و دوستان بفرست و آنها را در جشن این موهبت الهی که نصیب من و تو شده دعوت کن و با شیرینی و شربت از آنها پذیرایی کن
.
شما برادران و خواهرانم
فرزندانتان را به عشق مهدی{عج} آشنا سازید و آنان را برای جهاد در راه آن حضرت همیشه آماده نگهدارید
والسلام »
.
هدیه به روح مطهر و ملکوتی اش
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و َعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِین
.
.
.