دست خودش نیست...!

دست خودش نیست...!

" پنجشنبه " عطر نبودن دارد ...
بسان دختری با موهای بافته....
که در پشت پنجره قدیمی خانه
چشم به راه مسافری نشسته است..
که بلیط برگشتش را گم کرده..
و یا فردی که فراموشی دارد...
و آدرس خانه را جا گذاشته است....!

هفته ها می آیند و میگذرند...
خاطرات می مانند و هجوم می آورند...
که ننهایی را بیشتر کنند .

" پنجشنبه " مثل خیال توست...

"عطرش در خانه میماند و قصدش دوباره رفتن است"...