🔴 روش سنتی تهیه کشک

🔴 روش سنتی تهیه کشک
(چِرتان به لهجه کرمانجی )

✅ دامداران برای تهیه کشک ،دوغ را درون ظرفی فلزی می ریزند و بر روی آتش قرار می دهند و تا آنجایی می جوشانند که بیشتر آن بخار شود .

✅ برای پیاده کردن دوغ از روی آتش زمانی مناسب است که دوغ کمی غلیظ شده باشد و از نشانه های غلظت دوغ چسبیدن به دیواره ظرف است.

✅ از همان ابتدا باید دوغ را هم زد ، اگر دوغ را از همان ابتدا هم نزنیم باعث پوک شدن کشک می شود و کشک هنگام گلوله کردن از هم می پاشد.

پس از آنکه دوغ کمی غلیظ (توراق) شد آن را درون کیسه ای پارچه ای (پارزِن) می ریزند و به سه پایه ای آویزان میکنند تا آب آن بچکد.
این کار باعث می شود تا آب سریعتر خارج شود.

✅ زمانی که آب درون کیسه کاملا خارج شد, کشک درون کیسه را تخلیه کرده و نمک (به نسبت هر چهار کیلو گرم ماده بدست آمده ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم نمک اضافه میکنند)و مقداری زیره و یا ادویه جات دیگری به آن اضافه می کنند.
(نمک برای جلوگیری از خراب شدن و ادویه جات برای طعم دادن به کشک )

✅ سپس آن را به صورت گلوله هایی کوچک در می آورند و درون ظرف (صفحه ی صافی باشد) میگذارند ودر آفتاب می نهند تا به تدریج سفت و سخت شود.
✅ کشک (چرتان) محصولی خشک است و میتوان آن را یک سال تمام نگهداشت.

✅ کشک را معمولا در فصل پاییز و آخر شیر دوشی میفروشند.

✅ از جوشاندن آب باقیمانده هم میتوان قره قوروت ساخت.