انسان، واقعا موجودِ عجیبی ست. یکی در عالمِ فراموشی، چیزها

انسان، واقعا موجودِ عجیبی‌ست. یکی در عالمِ فراموشی، چیزهایی را حفظ می‌کند و یکی در عالمِ هوشیاری،تمنّای فراموشی.
متاسفانه یا خوشبختانه، هیچ فرمولی هم برای این زندگی، کارساز نیست. و هر کسی مجبور است به روشِ خودش، آن را تمام کند.
یکی دائم از گذشته، فرار می‌کند و دیگری، فقط چسبیده به گذشته‌اش.