درد جنون عشق او، می کِشدم به بحر و برّ

درد جنون عشق او، می کِشدم به بحر و برّ
شهر به شهر و ده به ده، درّه به درّه، کو به کو

خیز و بریز ساقیا، ساغر غم ز خون دل
جام به جام و دَن به دَن، خُم به خُم و سبو سبو

تا که کنم نثار شَه، جان فکار خویش را
ز آتش هجر پی به پی، و ز غم و رنج تو به تو

کشته ی عشق شاه را، بلکه برند عاشقان
دست به دستو پا به پا، سینه به سینه روبه رو