بر من لباس نوکری ام را کفن کنید / نوکر بهشت هم برود باز ن

بر من لباس نوکری ام را کفن کنید / نوکر بهشت هم برود باز نوکر است…
::
::
این نیزه مرا به عشقتان میدوزد / در عمق وجود شعله می افروزد
امسال اگرچه در زمستانم باز / از بردن اسم تو لبم می سوزد…
::
::
گویند که در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست
علم فاطمه دست قلم عباس است…
::
::
ای اتصال نوری ما تا خدا حسین
بی تو نبود خلقت ما کیمیا حسین
روشن تر از درخشش خورشید مشرقین
در جان ماست نور جمال شما حسین
ایام عزاداری سیدالشهدا تسلیت باد
::
::
همواره تجسم قیام است حسین
در سینه عاشقان، پیام است حسین
در دفتر شعر ما، ردیف است هنوز
دل چسب ترین شعر کلام است حسین
::
::
دو تا کبوتر من قابل ضریح تو نیست / اگر به خاک می افتند هم فدای حرم…
::
::
نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز / دانش آموزان عالم را همه دانا کند
ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین / بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند . . .
::
::
هر قدم قافله سوی خزان میرود / مشک به مهمانی تیر و کمان میرود . . .
::
::
دلم دریاچه ی غم شد دوباره / قد آیینه ها خم شد دوباره
صدای سنج و دمام اومد از دور / بخون ای دل محرم شد دوباره . . .
::
::
منم نواده ی هاجر که پیش چشم ترم / به مذبح آمده این بار هر دو تا پسرم . . .
::
::
دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود / دلها همه آماده ی پرواز شود
با بوی محرم الحرام تو حسین / ایام عزا و غصه آغاز شود
::
::
چشمان زمین دوباره تر خواهد شد
ماه از سر شب بدون سر خواهد شد
تاریخ دوباره به خودش می لرزد
شق القمری بزرگتر خواهد شد . . .
::
::
بار بگشایید اینجا کربلاست
آب و خاکش با دل و جان آشناست
تا قیامت کربلا ماتم سراست
حضرت مهدی «حسان» صاحب عزاست
::
::
فقیر روی حسینم که قبله ام عشق است
گدای کوی حسینم که قبله ام عشق است
به لطف دوست منم از تبار احبابش
محب کوی حسینم که قبله ام عشق است
::
::
هر که مرا به روضه تو راه داده است
تاج محبت تو به فرقم نهاده است
از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما
تصویری از عزای محرم فتاده است . . .
::