آن طرف پنجره فولاد چه غوغایی بود

آن طرف پنجره فولاد چه غوغایی بود
مشهد از جنس بهشت،قیامت دارد

سایه ی لطف رضا بر سر زائر افتاد
تا دم مرگ دلم شوق زیارت دارد