عده ای با مظلوم نمایی و تطهیر فتنه گران، برگزاری جشن تولد

عده‌ای با مظلوم‌نمایی و تطهیر فتنه گران، برگزاری جشن تولد برای سران فتنه و حضور بعضی از چهره‌های خاص در این جشن‌ها، بزک کردن چهره خون‌خوار آمریکا به‌ویژه گره زدن حل مشکلات معیشتی مردم در ارتباط داشتن با کدخدا، برای «نفوذی» دوباره و ایجاد «فتنه‌ای اکبر» قصد آشوب دیگری را در سر می‌پرورانند.

به گزارش پایگاه عدالت خواهان" پیش از هجرت پیامبر اعظم (ص) به مدینه، دو طایفه بزرگ این شهر از مردم قبیله اوس و خزرج همواره در حال جنگ و اختلاف بودند؛ سرانجام به توافق رسیدند که عبدالله فرزند ابی بن سلول را فرماندار مدینه کنند و همگی بر فرمان او، گردن نهند. حتی بنا به روایتی، تاجی نیز برای او آماده کرده بودند؛ اما با هجرت رسول خدا (ص) به شهر مدینه و مسلمان شدن اکثریت مردم، همه گرد پیامبر خدا جمع شدند و عبدالله بن ابی ناگهان دور خود را خالی دید!

این مسئله برای عبدالله بن ابی بسیار سخت بود تا جایی که در همان لحظات نخستین ورود رسول خدا به مدینه به پیامبر (ص) جسارت کرد... وی به‌ناچار «منافقانه» اظهار مسلمانی کرد؛ اما هرگز در درون‌دل خود به پیامبر اعظم (ص) ایمان نیاورد و همواره موجبات آزار پیامبر را فراهم می‌کرد.

عبدالله بن ابی «با بر باد رفتن آرزوی فرمانروایی» با «فتنه‌گری» جریان «نفاق» را رهبری کرد و خود، گاه تصمیم به اخراج پیامبر از مدینه می‌گرفت، گاه نقشه قتل او را می‌کشید و گاه در برابر دستوراتش ایستادگی می‌کرد. خلاصه عبدالله بن ابی «رئیس منافقان» و «فتنه گران» مدینه شد.
سوره منافقون و آیات بسیار دیگری که در مذمت منافقان و عبدالله بن ابی نازل شد و سرانجام عاقبت یکی از «سران فتنه» و «منافقان» با نفرین مسلمانان و با مرگ ذلت پایان یافت.
جریان «نفاق» و «فتنه گران» در تاریخ اسلام همیشه بوده و زمینه‌های فتنه‌گری را به وجود آوردند که ماجرای سقیفه بنی ساعده، جنگ‌های تحمیلی بر امیرالمؤمنین (ع)، حادثه صلح امام حسن (ع) و وقایع کربلا که اوج آن بوده که امام معصوم (ع) را به دست جانباز جنگ صفین! در رکاب امام علی (ع)! به شهادت رسید.

البته از این قبیل «فتنه گران» در تاریخ انقلاب اسلامی فراوان بوده و در آینده نیز خواهند بود.

«فتنه و فتنه‌گر» کیست؟
«فتنه» یعنی: ضلال، گمراهی، کفر، عذاب، بیماری، جنون و آشوب.
«فتنه گر» کسی است که در پی ایجاد آشوبگری و فتنه‌انگیزی باشد.
«فتنه» در قرآن
خداوند بصیر در قرآن می‌فرماید: فتنه آنان از کشتار شما شدیدتر است. (بقره -191)
و در جای دیگر می‌فرماید: فتنه جرمش از قتل بزرگ‌تر است. (بقره – 217)
و باز می‌فرماید: و با آنان کارزار کنید تا دیگر فتنه‌ای نباشد. (بقره - 193 و انفال – 39)

«فتنه و فتنه گران» در نهج‌البلاغه

امام علی (ع) در خطبه 50 نهج‌البلاغه در باب فتنه و فتنه گران می‌فرماید: همانا آغاز پدید آمدن فتنه‌ها، پیروی خواهش‌های نفسانی است. بدعت‌هایی در احکام آسمانی، بدعت‌هایی که کتاب خدا آن را نمی‌پذیرد و گروهی از گروه دیگر یاری خواهند تا برخلاف دین خدا، اجرای آن را بر عهده گیرند.


پس اگر باطل با حق درنیامیزد، حقیقت‌جو آن را شناخت و اگر حق به‌واسطه باطل پوشیده نشود برای دشمنان دیگر مجال طعنه زدن باقی نمی‌ماند. لیکن اندکی از حق و باطل به هم می‌آمیزد، آنگاه شیطان فرصت می‌یابد و حیلت خواهد نمود تا بر دوستان خود چیره شود و از راهشان منحرف نماید؛ اما آنان که لطف حق را دریافته باشند، نجات یابند و راه حق را بر خواهند گزید.
حضرت درجایی دیگر می‌فرماید: وقتی‌که غبار شبهه برخیزد، برجای خویش بمان. چیزی نگو و کاری نکن. اگر جایی نمی‌توانی حق و باطل را تشخیص بدهی، بر اساس تعصب و احساسات شروع به موضع‌گیری نکن.
حضرت امیر (ع)، در حدود 5 سال حکومت خود فقط با سه دسته از «فتنه گران» داخلی «ناکثین، قاسطین و مارقین» جامعه اسلامی جنگید. این در حالی بود که امثال «عمار، یاسر» و «ذوالشهادتین» به «تبیین گری» افکار عمومی برای فهم حق و باطل می‌پرداختند تا جایی که این بازوهای ارتباطی از دست رفت و علی (ع) تنها شد که این تنهایی به شهادت حضرت منتهی شد.
در جریان آغاز نهضت انقلاب اسلامی، گروهایی همچون: توده‌ای‌ها، مجاهدین خلق، نهضت آزادی و انجمن حجتیه و بسیاری از علمای بی‌بصیرت علیه امام خمینی (ره) دست به توطئه و فتنه‌گری زدند اما امام راحل (ره) در مقابل همه آن‌ها ایستاد و...
بعد از انقلاب تا به امروز هم عده‌ای با شیوه‌های مختلف به‌ویژه «توطئه و فتنه‌گری» دشمن را یاری نمودند...

«فتنه» و «بصیرت» در نگاه امام خامنه‌ای
امام خامنه‌ای در سال 88 و درست در زمان اوج «فتنه»«3639 بار» واژه «فتنه» را به کار بردند و این در حالی است که در همان تاریخ «9862 بار» به واژه «بصیرت» تأکید داشته‌اند. این مسئله نشان‌دهنده‌ی اهمیت «بصیرت» و راه علاج مردم است و در این راه تنها